Çocuğun sütannesine karşı ne gibi görevleri vardır? Diyanet İşleri Başkanlığı
İslam ahlakının temel prensiplerinden biri de vefadır. Bir müslümanın anne ve babasından sonra vefâ göstermesi gereken şahısların başında, kendisine rahmet pınarlarını akıttığı sütannesi gelmektedir.
Kendisi de sütanneler tarafından emzirilmiş olan Hz. Peygamber (s.a.s.)’in bu şahıslara karşı sergilediği tavır, Müslümanlar için örnek bir duruş arz etmektedir. Hz. Peygamber (s.a.s.), ilk sütannesi olan amcası Ebu Leheb’in kölesi Süveybe’ye karşı hep vefâlı olmuş, kendisini emzirdiğini her fırsatta söylemiştir (Buhârî, Nikah, 20). Peygamberimiz (s.a.s.), yanında çocukluğunun yaklaşık üç yılını geçirdiği süt annesi Halime’yi hep hayırla yâd etmiş ona ve ailesine karşı hep vefa duygusu içinde olmuştur (Ebû Dâvûd, Edeb, 130).
Bir kadından süt emen bir kızın, bu kadının kayını ile evlenmesi caiz midir?
İslam dininde evlenilmesi caiz olmayan hısımlar âyet ve hadislerde sayılmış ve bunların dışında kalanlarla evlenmenin helal olduğu açıkça ifade edilmiştir.
Kendileriyle evlenilmesi haram olan kadınlar şunlardır: İster nesep yoluyla olsun ister süt emme yoluyla olsun anne, anne veya baba tarafından olan büyük anneler, kız, oğlan ve kızın çocukları yani torunlar, kız kardeş, kız ve erkek kardeşin kızları, hala, teyze, eşin annesi, kendisiyle birleşilen eşin başka kocasından olan kızı, oğlun eşi ile muvakkat yasakla evlenmek men edilen eşin kız kardeşi, teyzesi ve halası, (eşinden ayrılmadan bunlarla evlenemez), puta, ateşe, yıldıza tapanlar, süt anne, süt kız kardeş, süt hala, süt teyze ve başkalarının nikahında bulunan kadınlar (Nisa 4/23-24). Bunların dışında kalanlarla, başka bir evlenme engeli de yoksa evlenmek caizdir.
Buna göre; kişinin kendisine süt emziren kadının kayını, bu kızın süt amcası olacağından onunla evlenmesi caiz değildir (Mâverdî, el-Hâvî, XI, 807; Kâsânî, Bedâi, IV, 3; İbn Nüceym, el-Bahru’r-Râık, III, 342). Zira “Kan hısımlığından (nesepten) haram olanlar, süt hısımlığından da (radâ’) haram olurlar.” (Buhârî, “Nikah”, 20; Müslim, “Radâ“, 1; Ebu Dâvûd, “Nikah”, 6).
Kaynak: Diyanet İşleri Başkanlığı