Dünya Çocuk Hakları Günü ne zaman? Çocuk Hakları ile ilgili hikayeler, şiirler

Dünya Çocuk Hakları Günü nedeniyle internette bu gün araştırılmaya başlandı. Peki Dünya Çocuk Hakları Günü ne zaman? Önemi nedir? Dünya Çocuk Hakları Günü ile ilgili yazılar, hikayeler, şiirler nelerdir? Tüm merak edilenler haberimizde...

DÜNYA ÇOCUK HAKLARI GÜNÜ NE ZAMAN?

Birleşmiş Milletlerin çocuk haklarıyla ilgili kuruluşu, UNICEF (Birleşmiş Milletler Uluslararası Çocuklara Yardım Fonu) hiçbir ayrım gözetmeksizin tüm çocuklara yardım için çalışmaktadır. 20 Kasım 1989 tarihinde;  Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarına Dair Sözleşme, 193 ülke tarafından onaylanmıştır. Çocuk Haklarına Dair Sözleşme, Türkiye Cumhuriyeti tarafından 14 Eylül 1990 tarihinde kabul edildi.

DÜNYA ÇOCUK HAKLARI GÜNÜ NEDİR?

20 Kasım, 1989 yılından bu yana Birleşmiş Milletler (BM) tarafından dünya genelinde çocukların karşı karşıya kaldıkları hak ihlallerini gündeme taşımak amacıyla “Dünya Çocuk Hakları Günü” olarak kutlanıyor.Özellikle savaş ve yoksulluğun hüküm sürdüğü coğrafyalarda yaşam mücadelesi veren çocukları korumak ve koşullarını iyileştirmek için 20 Kasım 1989 tarihinde Birleşmiş Milletler Genel Kurulu “Çocuk Haklarına Dair Sözleşme”yi imzalamış ve o tarihten bugüne 20 Kasım “Dünya Çocuk Hakları Günü” olarak kutlanmaktadır.Çocukların yetişkinlerden daha farklı ihtiyaçlara ve haklara sahip olması gereğinden yola çıkan BM, bu sözleşme ile çocuk haklarını güvence altına almayı hedeflemiş ve taraf devletleri 54 maddeden oluşan sözleşme maddeleri gereğince kendi iç hukuklarında değişim yapmaya zorlamıştır.

Toplam 193 ülke tarafından imzalanan sözleşme en fazla sayıda ülke tarafından imzalanan ve en kısa zamanda yürürlüğe giren uluslararası belge olma özelliğine sahiptir. Cinsiyet, din, dil, ırk ve sosyal statüye bakılmaksızın çocukların güvenli ve sağlıklı koşullarda barınması ilkeleri üzerine kurulan sözleşme, uluslararası platformda mutabakata varılmış, değiştirilmesi mümkün olmayan standartları ve yükümlülükleri içermektedir. Onaylayan devletlerin kendi iç hukuklarında gerçekleştirecekleri düzenleme ve değişimleri kontrol etmek ve her beş yılda bir bu değişiklikleri yayımlamak için BM tarafından bir Çocuk Hakları Komitesi de oluşturulmuştur.

DÜNYA ÇOCUK HAKLARI GÜNÜ NASIL ORTAYA ÇIKTI?

Çocukların korunması ile ilgili uluslararası alanda bir örgüt kurulması fikri ilk olarak 1894 yılında ortaya çıkmıştır. Bu düşünceye ilgi gösteren bazı Avrupa devletlerinden temsilciler Paris’te özel bir toplantı yapmışlardır.
Gençlerin sorunları, çocuk ve annelerin korunması hususlarında uluslararası bir merkez kurulması yolunda ilk resmi girişim 1912 yılında İsviçre’de gerçekleşmiştir. Aynı yıllarda benzer çalışmalar Belçika’da devam etmiş, bu çalışmalar 1. Dünya Savaşı’nın çıkmasına kadar sürmüş ve savaşın çıkması üzerine çalışmalara ara verilmiştir.

1.Dünya Savaşı’nın sonunda Çocukların Korunması önem kazanınca, 1920 yılında Cenevre’de “Uluslararası Çocuklara Yardım Birliği” adında özel bir örgüt kurulmuş ve bu örgüt 1923 yılında “Cenevre Çocuk Haklar Bildirgesi”ni yayınlamıştır. Milletler Cemiyeti tarafından kabul edilen ve yayınlanan, “dünyadaki tüm çocuklara asgari bir özen gösterilmelidir” ilkesini temel alan bu bildirge önsöz ve beş maddeden oluşmuştur.

“Cenevre Bildirgesi” denilen bu çocuk hakları bildirgesinde, çocukların “yaşama, gelişme, beslenme, yardım görme, istismardan korunma” hakları güvence altına alınmıştır.

Milletler Cemiyeti Genel Kurulu 27 Eylül 1934 tarihinde Çocuk Hakları Bildirgesi’ni yeniden onaylamıştır.

Bu bildirge Türkiye tarafından benimsenmiş ve Mustafa Kemal ATATÜRK tarafından 1931 yılında imzalanmıştır.

Çocukların korunması, tıbbi yardım görmesi, çalışma yaşı gibi konularda çalışma yapmak üzere, 1936 yılında 1.Balkan ve 1938 yılında 2.Balkan Kongreleri toplanmıştır. Bu kongreler bu alanda gerçekleştirilen evrensel çalışmalara öncülük etmiştir. Ayrıca Balkan Kongreleri Türkiye’nin katıldığı çocukların korunmasına ilişkin ilk uluslararası çalışmalardandır.

Birleşmiş Milletler Örgütü kurulduktan sonra, Milletler Cemiyeti çocukların korunması sorununu inceleme görevlerini bu örgüte aktarmıştır. Üye devletlerin bazıları Çocuk Hakları Bildirgesinin devletleri hukuksal bakımdan bağlayıcı bir sözleşme olması önerisinde bulunmuşlar, ancak üye devletlerin çoğunluğu hukuksal bağlayıcılığı olmayan ve uygulama zorunluluğu bulunmayan genel ilkeler şeklindeki bildirgeye taraf olduklarını bildirmişlerdir. Bu öneriler doğrultusunda yeniden gözden geçirilen tasarı 20 Kasım 1959 tarihinde Birleşmiş Milletler Genel Kurulunda “Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Bildirgesi” adı altında kabul edilmiştir.

DÜNYA ÇOCUK HAKLARI GÜNÜ'NÜN ÖNEMİ NEDİR?

Öncelikle çocuk bir insandır ve insan olarak o da sevgiye ve küçük olduğu için daha fazla şefkate ihtiyacı vardır. Çocuk toplumun bir parçası ve gelecekteki toplumun güvencesidir. Bu bakımdan çocuk haklarının özgürlük içinde ve dengeli bir şekilde korunması hem çocuğun hem de toplumun yararınadır. Toplumlar çağdaşlaşmak istiyorlarsa çocukların gelişimine önem vermek zorundadırlar.

Kişi nasıl bir çocukluk geçirirse ileride de öyle bir birey olur. Ancak, özgürlük içinde yetişen çocuk, ileride bunu yeni kuşaklara yayar. Çocuk haklarını kökleştirmek bir toplumun geleceği için yapılan en önemli yatırımdır.

“Eğer bir toplumda çocuklar ihmal ediliyorsa o toplum geri kalmış bir kültürdür. Ancak çocukların gelişimine önem veriliyorsa o toplumun kültürü gelişmiş bir kültürdür.”

ÇOCUKLARIN HAKLARI NELERDİR?

1- Refah Hakları: Bu haklar bütün çocukların beslenme, tıbbi hizmet, barınma ve eğitim gereksinimlerini sağlar.

2- Korumacı Haklar: Çocukları yetersiz ilgiden, ev içindeki ihmal, fiziksel ya da duygusal istismardan ya da başka herhangi bir tehlikeden koruyacak haklarla ilgilidir. Korumacı hakların, çocukları yetişkinlere bağımlı kıldığını ve özerkliklerini yok ettiği için eleştiren kimi çocuk hakları savunucuları, korumacı hakların tanımlanması ve uygulanmasında çok hassas olmak gerektiğini ileri sürmektedirler.

3-Yetişkin Hakları: Aynı anda yetişkinlerin tek başlarına sahip oldukları haklara çocukların da sahip olmaları gerektiğini söylemektedir. Bu yetişkin haklarını genç insanlara tanımak, onların önemli alanlardaki özerkliklerini ve bağımsızlıklarını arttıracaktır.

4-Ana-Babalara karşı Haklar: Çocukların reşitlik yaşına ulaşmadan önce, ana-babaları karşısında daha fazla bağımsızlık sahibi olmaları gerektiğini ifade eder. Yetişkin hakları gibi bu hakların amacı da çocukları korumak değil, kişisel özelliklerini artırmaktır.

Çocuk haklarına dair sözleşme 2 Eylül 1990 tarihinde uluslararası yasa statüsüne kavuşmasından bugüne kadar dünya üzerinde Amerika, Birleşik Arap Emirlikleri ve Somali olmak üzere 3 ülke dışında dünyadaki tüm ülkelerce imzalanmış, tarihteki en yaygın kabul gören ve onaylanan insan hakları belgesi olma özelliğini kazanmıştır.

Bugün dünya çocuklarının %96’sı çocuk haklarını korumak için yasal yükümlülük altına giren ülkelerde yaşamaktadır. Sözleşmeyi onaylayan her ülke çocuklarla ilgili yükümlülüklerini yerine getirmelerinde anne-babalara ve sorumlu olan tüm kuruluşlara yardımcı olacak tüm önlemleri almakla yükümlüdür. Bunu yapacağını onaylamış ve imza ile yükümlülük altına girmiştir.

Ancak gözlemler imzacı ülkeler içerisinde Birleşmiş Milletlere rapor yollayan 43 ülkeden 14‘ünün sözleşme ilkelerini kendi anayasalarına uyarladıklarını göstermektedir. Diğer 35 ülke sözleşmeye uyum sağlamak için yeni yasalar çıkartmış ya da mevcut yasalarda değişiklikler yapmışlardır. 13 ülke ise bunları yapmamasına karşın çocukları kendi hakları konusunda bilinçlendirmek için sözleşmeyi okul programlarına ve derslere dâhil ederek tanıtım ve eğitim faaliyetlerine girmişlerdir.

ÇOCUK HAKLARI SÖZLEŞME MADDELERİ NELERDİR?

1- Her birey on sekiz yaşına kadar çocuk olarak kabul edilir. Her çocuk vazgeçilmez haklara sahiptir.

2- Çocuk Hakları, bütün çocuklar içindir. Doğum yerleri, konuştukları dil ne olursa olsun fark etmez. Büyüklerinin inançları ya da görüşleri nedeniyle hiçbir çocuğa ayrım yapılmaz.

3- Çocuklarla ilgili bütün yasa ve uygulamaları oluşturanlar, önce çocukların yararını düşünmek zorundadır. Devlet, çocukların koruma ve bakımını üstlenenlerin sorumluluklarını yerine getirmeleri için önlemleri alır ve onların sorumluluklarını yerine getirip getirmediklerine bakar.

4- ÇHS’de yazılı olan hakların uygulanması için gereken her türlü çabanın gösterilmesi gerekir. Devlet çocukların bu haklardan yararlanmasını sağlar.

5- Devlet, hakların uygulanması konusunda çaba gösterirken başta anne baba olmak üzere çocuktan sorumlu olan kişilerin haklarına karşı saygılı olur.

6- Yaşamak, her çocuğun temel hakkıdır ve herkesin ilk görevi çocukların yaşamını korumaktır.

7- Her çocuğun bir isme ve vatandaşlığa sahip olma hakkı vardır. Devlet, çocuk doğduğunda bu ismi kaydeder ve çocuğa bir kimlik verir.

8- Çocuklara verilen isim, vatandaşlık hakkı ve aile bağları korunmalıdır. Tüm bunlar zorla değiştirilemez ve alınamaz, değiştirilmek istenir ya da çocuğun elinden bu haklar alınırsa devlet bu duruma karşı çıkmalıdır.

9- Her çocuğun ailesiyle birlikte yaşama hakkı vardır. Anne baba çocuğa bakamıyorsa, çocuk bu durumdan zarar görmesin diye ona başka bir bakım sağlanmalıdır. Bu durumda da her çocuğun, anne ve babasıyla düzenli olarak görüşebilme hakkı vardır.

10- Anne babası ayrı ülkelerde yaşayan çocukların aileleriyle birlikte olabilmeleri için devletler kolaylık gösterir.

11- Anne ve babalarının izni olmadan hiçbir çocuk başka bir ülkeye götürülemez. Çocukları bu şekilde başka yerlere götüren kişilere karşı mücadele edilmesi gerekir.

12- Her çocuk, görüşlerini serbestçe ifade etme, kendisini ilgilendiren her konuda görüşlerinin dikkate alınmasını isteme hakkına sahiptir. Herkesin çocukları dinleme, onların fikirlerini öğrenme ve onlara saygı gösterme sorumluluğu vardır.

13- Her çocuğun duygu ve düşüncelerini istediği şekilde açıklama hakkı vardır. Çocukların da başka kişilerin zarar görmemesi için gerekeni yapmaları gerekir.

14- Her çocuğun, kendi düşüncesini geliştirme ve istediği dini seçme hakkı vardır. Bu konularda çocukları büyüten yetişkinlerin de onlara yol gösterme hakkı ve sorumluluğu vardır.

15- Çocukların arkadaşlarıyla barış içinde toplanabilme, dernek kurabilme ya da derneklere üye olma hakkı vardır.

16- Hiç kimse çocukların onurunu kıramaz, onları küçük düşüremez, özel hayatına karışamaz. Çocukların bu hakkı yasalarla korunur.

17- Devlet, kitle iletişim araçlarının, çocuğun gelişimi açısından önemini kabul eder. Çocuğun bunlarla çeşitli bilgi ve belgelere ulaşmasını sağlar, kendi kültürü ve dili bakımından bu araçlarla alabileceği gereksinimleri karşılar. Ayrıca kitle iletişim araçlarının verebileceği her türlü zarardan çocukları korur.

18- Çocukların yetişmesinden ve gelişmesinden sorumlu olan büyükler, bu sorumluluklarını en iyi biçimde yerine getirirler.

19- Hiç kimse, çocuklara karşı olan sorumluluklarını onlara zarar verecek şekilde kullanamaz. Devlet çocukların hiçbir zarara uğramaması için her türlü önlemi almakla yükümlüdür.

20- Her çocuğun ailesinden yoksun kaldığında ya da aile ortamı onun için uygun olmadığında devletten özel koruma ve yardım alma hakkı vardır. Anne babasıyla birlikte yaşayamayacak çocuklar için özenli bir araştırmayla iyi aileler bulunur.

21–22- Yaşadığı ülkenin dışında bir başka ülkeye gitmek zorunda kalan her çocuğun, gittiği ülke tarafından korunma hakkı vardır.

ÇOCUK HAKLARI GÜNÜ İLE İLGİLİ HİKAYELER

Hikaye 1 - Kaan

ARZUM: Arkadaşlar Kaan aramıza yeni katıldı ama hiç bir oyunumuza katılmadığı gibi derslerde de çok sessiz. Hep yalnız kalmak istiyor, konuşmak istediğimde ise çok kızgın ve kaba cevap veriyor. Sebebini bilen var mı acaba?

GÖKÇE: Okulumuza başka şehirden, faklı bir kültürden geldiği için olabilir mi?

ARDA: Olabilir. Farklı şiveyle konuşuyor, tenefüslerde rehberlik odasına girerken görüyorum.

ARZUM: O zaman rehberlik öğretmenimize sorabiliriz.

GÖKÇE: Bence önce hep birlikte gidip kendisiyle konuşalım. Ben de Almanya'dan geldiğim de kendimi farklı ve yalnız hissediyordum. Ama öğretmenlerim ve sizler sayesinde anladım ki Türkiye'de ki okullarda Avrupadan farklı değil. Bizim ülkemiz de Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesini imzalamış ve haklarımızı korumak için çalışmalar yapan bir devlet.

ARZUM: Hadi o zaman ders başlamadan gidelim yanına.

ARZUM: Merhaba, Kaan. Nasılsın?

KAAN: Ne? Ne var? Size ne, neden geldiniz?

ARZUM: Sinirlenme hemen, biz aramızda konuştuk...

KAAN: Neyimi konuştunuz?

ARZUM: Neden bu kadar tedirginsin? Biz sadece seni de aramızda görmek istiyoruz. Senin de oyunlarımıza katılmanı, bizlerle konuşmanı istiyoruz. Böylece seni daha yakından tanıyabiliriz.

KAAN: Öğrendiniz dimi? Alay mı edeceksiniz benimle?

ARDA: Neyi öğrendik? Neden dalga geçelim seninle.

KAAN: Ailemi öğrendiniz. Babamın hapiste olduğunu, benim de hırsız olduğumu... Biliyordum... Rehberlik öğretmeni mi, spor öğretmeni mi söyledi? Yoksa, yoksa herkes mi biliyor; bütün okul?

GÖKÇE:Kaan, sakin olur musun lütfen. Bunları bilmiyorduk. Biz senin farklı şehirden ve okuldan geldiğin için yalnızlık çektiğini düşündük. Ben de bu okula Almanya'da ki bir okuldan geldim. Annem ile babam yeni boşanmıştı. Okulum değişmişti. Kimsenin bunları bilmesini de istemiyordum. İlk zamanlarda farklı konuşuyordum, başarısızdım, mutsuzdum. Herkes benimle alay ediyor sanıyordum ve rehberlik öğretmenimizden yardım aldım. Güneş öğretmenimin bana öğrettiği ilk şey; benim diğer arkadaşlarımdan farklı olmadığımdı. Sahip olduğum hakların bütün çocuklarla aynı olduğunu, kız, erkek, renk, din, dil, aile durumumun ne olduğunun önemli olmadığını, her çocuğun çocuk hakları sözleşmesine göre ayrım yapılmadan eşit oranda haklara sahip olduğunu anlattı. Güneş öğretmen bizlerin yararı için burada olduğunu, bireysel sorunlarımızı çözmemizde yardımcı olacağını ve kişisel yeteneklerimiz doğrultusunda bizlere eğitim verip gelişimimizi desteklemek istediğini söyledi. Ve artık yalnız değildim.

ARZUM: Ayrıca hepimizin küçük sırları var. Paylaşmak istemediğimiz sorunlarımız da... Ama haklarımıza göre hiç kimse bizlerin onurunu kıramaz, küçük düşüremez, özel hayatımıza karışamaz. Bu haklarımızı yasalar koruyor. Okuldaki öğretmenlerimizle paylaştığımız kişisel bilgilerimiz özeldir ve biz istemedikçe kimseyle paylaşamazlar.

GÖKÇE: 18 yaşına gelene kadar, Devletimiz, bizlerin yaşam haklarını korumakla yükümlüdür. Bizler de büyüklerimiz gibi isteklerimizi, düşüncelerimizi ifade edebiliriz. Kendi yararımız için olan bu isteklerimizi herkesin dinlemesi ve saygı göstermesi gerekir.

KAAN: Bunları ilk kez duyuyorum. Benim geldiğim yerde büyüklerin yanında konuşmak saygısızlıktır. Çocukların hiçbir hakkı yoktur. Ailem ne karar verirse odur.

ARDA: Artık öğrendin ki bu hakların evrensel ve her yerde geçerli.

GÜNEŞ ÖĞRETMEN: Çocuklar ne konuşuyorsunuz bakalım? Katılabilir miyim ben de.

KAAN: Sizinle biraz yalnız konuşabilir miyiz?

GÜNEŞ: Tabii ki.

KAAN: Öğretmenim, arkadaşlarım yanıma geldi ve neden kendileriyle konuşmadığımı sordu; bende heyecanlandım ve sizin her şeyi onlara anlattığınızı düşündüm. Öfkeyle anlattım her şeyi. Onlar çok anlayışlılardı. Çocuk olarak haklarım olduğundan bahsettiler. Daha önce kendilerinin de çeşitli problemler yaşadıklarını, bunları sizinle paylaştıklarını söylediler. Ve size anlattığımız bu bilgilerin gizlenmesini isteme hakkımızdan bahsettiler.

GÜNEŞ: Evet Kaan'cığım. Arkadaşların haklı, bizler sizlerin özel yaşamlarınıza saygı duyup, gizliliğini korumak zorundayız.

KAAN: Peki, ama spor öğretmenime ben hiçbir şeyimi anlatmadım. Her şeyi biliyor ama. İzin de almadınız benden!

GÜNEŞ: Almadım çünkü amacım senin yararına olacak bir bilgi paylaşımıydı.

KAAN: Nasıl yani?

GÜNEŞ: Yaşadığın talihsiz olayda dizinde kalıcı bir hasar oldu ve beden eğitimi dersinde bu engelinden dolayı farklı program alman gerekiyordu. Bende öğretmenine; nasıl sakatlandığını, kasındaki güçsüzlüğü anlattım sadece. Senin hakların ve yararın için paylaştık bu bilgiyi. O da sana seni zorlamayacak egzersizler verdi. Kaslarını kuvvetlendirecek programlar hazırladı.

KAAN: Şimdi anladım. Sadece dizimde ki özrü biliyordu. O da bana yardımcı olmak içindi. Ama şimdi arkadaşlarımda biliyor hemde ben söyledim. Yasalara karşı suçlu olduğumu, ailemi... Haklarımı, korunduğumu bilmeden her şeyi anlattım onlara.

GÜNEŞ: Ama artık öğrendin. Yaşadıkça, olaylarla karşılaştıkça daha da öğreneceksin. Ayrıca sen yasal olarak suçlu değilsin. Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi 193 ülke tarafından onaylandı ve bu sözleşmede senin gibi çocuklar için bir madde var. Yasalarla sorunu olan çocuklar bu durumdan tek başlarına sorumlu değildir. Sen bilerek kimseye zarar vermedin. Suça itilen çocuklar, yetişkinler gibi cezalandırılamaz. Devlet özel yasalarla sizleri yeniden topluma kazandırmak için çalışır. Yaşamak her çocuğun temel hakkıdır.

KAAN: Teşekkür ederim öğretmenim. Artık kendimi çok daha güçlü hissediyorum. Yalnız da değilim. En kısa sürede memlekette ki arkadaşlarıma da anlatacağım haklarımızı. Yalnız değiliz...

YAZAR: Duygu ALTINTAŞ

DÜNYA ÇOCUK HAKLARI GÜNÜ İLE İLGİLİ ŞİİRLER

ÇOCUK

Sıhhatine önem verip,
Sağlam çocuk büyütmeli.
Temiz, güzel duyguları,
Her çocuğa öğretmeli.
Bilmeliyiz, çocuklardır,
Yarının büyükleri,
Onlar bir gün yönetecek,
Dünyadaki devletleri.
Mini mini çocuklara,
Candan sevgi beslemeli.
Çalışkanı, temizleri,
Bulup bulup hep sevmeli.
Nerede görsek düşkün çocuk,
Sıcak ilgi duymalıyız.
Acısına dertlerine
Biz de ortak olmalıyız.
Barış olsun, savaş olsun,
Çocukları sevmeliyiz.
Hepsine de değer verip,
Kıymetini bilmeliyiz.

Şair: Hasan ŞEN

YEŞİL ÇAĞ
Sizin yaşınızda olmak ne iyi çocuklar
Ne iyi
Asıp düşünceyi bulutlara
Hür kelebekler gibi

Sizin elleriniz ne ince çocuklar
Ne ince
Solmasın sevinciniz
Deli bir rüzgar değince

Sizin gözleriniz ışıl ışıl çocuklar
Işıl ışıl
Duymayın körpe yüreklerinizde
Endişesini kışın

Yalnız sizin sevginiz gerçek çocuklar
Yalnız sizin
Sizde mavisi, sizde rüzgarı
Gök ve denizin.

Şair: İlhan GEÇER

ÇOCUKLUK
Affan Dede’ye para saydım,
Sattı bana çocukluğumu.
Artık ne yaşım var ne adım;
Bilmiyorum kim olduğumu.

Hiçbir şey sorulmasın benden;
Haberim yok olan bitenden.
Bu bahar havası, bu bahçe;
Uçurtmam bulutlardan yüce.

Havuzda su şırıl şırıldır.
Zıpzıplarım pırıl pırıldır.
Ne güzel dönüyor çemberim;
Hiç bitmese horoz şekerim!

Şair: Cahit Sıtkı TARANCI

ÇOCUK
Böyle çıtır çıtır
Çıtırdamazdı ocaklar
Sen olmasan.

Mırıl mırıl
Ninni bilmezdi dudaklar
Sen olmasan.

Neye yarardı oyuncaklar
Sen olmasan.

Ve soğurdu, yavrum, kucaklar
Sen olmasan.

Şair: Arif Nihat ASYA

BİR ÇOCUK BAHÇESİNDE
Çocuklar beni de alın içerinize,
Ben de güzel oyunlar oynamayı bilirim,
Çocuklar, imreniyorum şimdi size,
Yıllar oluyor ki kırıldı çemberim.

Benim de devleri vardı masallarımın,
Keloğlan kahramanıydı sihirli dünyamın,
Periler uyurdu altında kiraz dallarının,
Bir çini kadar zengindi içi dünyamın.

Benim de sapanlarım vardı söğüt dalından yapılı
Benim de kuşlarım vardı kafessiz ve şen,
Bir güzel evim vardı ki altın kapılı,
Benim de bir annem vardı ağlarken gülen.

Şair: Ceyhun Atuf KANSU

BEBEĞİN DUASI
Beşiğimi
Yapsam gemi
Kürek yapsam
Ellerimi
Bir büyüsem
Tıpış tıpış
Bir yürüsem
Bir konuşsam
Sonra sussam
Cicilerle
İncilerle
Bir büyüsem
Badi badi
Bir yürüsem.

Şair: Mustafa Ruhi ŞİRİN