"Her zaman sevgiyle öptüğüm dudaklarına bu sefer seni hayatta tutabilmek için suni teneffüs yapmak... Başımı bazen şımarıkça, bazen şefkat, bazen de sohbet için dayadığım göğsüne bu sefer nefesini duyabilmek için kalp mesajı yapmak... Yüreğim seni kaybetme korkusuyla pır pır atarken, diğer yandan güçlü durup ambulans gelene kadar hayatta tutmaya çalışmak... Meğer ne zor şeymiş sevdiğinin ani kalp durması denen durumla karşılaşmak. Belki de 2009’da kalp yetmezliği nedeniyle 2,5 ay çoğunlukla yoğun bakımda geçen zorlu hastane günlerinde kaybedecektim seni. Siyami Ersek Kalp Hastanesi’nin iyi hekimlerin ve Tanrı’nın mucizeleri sayesinde 12 yıl mutlu bir aşk filminin baş kahramanı olduk seninle. İçim acıyor ama isyan etmiyorum. Seninle yaşayabildiğim her ana şükürler olsun. Evet, ağlıyorum şimdilerde. Sen Esra’nın güçlü duruşuna hayransın biliyorum. Ruhumda kocaman bir yara var, acıyor ne yapayım? Fiziksel yokluğuna alışmak çok zor. Ama hep kalbimde, ruhumda, beynimde yaşayacaksın. Seni seviyorum, sana aşığım koca yürekli adam."