Harriet yaşadığı süreci şu şekilde ifade ediyor:
"Aynaya baktığımda gördüğüm kişinin ben olmasını hazmedemiyordum. Her zaman öz güvenli bir insandım ancak etraftakilerin benim hakkımda yorumlarını duyduğum zaman çabucak kırılıyordum.
Tüm bu kilonun altında 'gerçek ben'in yattığını biliyordum. Kendimi değersiz, üzgün ve depresif hissettim hep. Güzel kıyafetler ve dar kotlar giymek istedim.
Merdivenleri çıkarken nefes nefese kalırdım. Özellikle yaz ayları herkes bikiniyle gezerken 40 derecenin altında sıcaktan nefes alamadığımı hissediyordum.
Mayo giydiğimde diğer kadınlar gibi güzel hissetmek istiyordum ama yanımdan geçerken bana gülenler oluyordu. Bir defasında onlara dönüp 'Komik bir şey mi var? Hayatınızda hiç mayo giyen şişman insan görmediniz mi?' diye sordum."