Necip Fazıl Kısakürek kimdir? Ne zaman Öldü? Eserleri nelerdir? Necip Fazıl Kısakürek Biyografisi

Necip Fazıl Kısakürek, Türk şâir, yazar ve düşünürdür. Birçok kişi internette Necip Fazıl Kısakürek kimdir? Eserleri nelerdir? Ne zaman ölmüştür? diye arıyor. Bu soruların cevabı haberimizde...

NECİP FAZIL KISAKÜREK KİMDİR?

Ahmet Necip Fazıl Kısakürek (26 Mayıs 1904 İstanbul - 25 Mayıs 1983, İstanbul), Türk şâir, yazar ve düşünür.

Necip Fazıl, 24 yaşındayken yayımladığı ikinci şiir kitabı Kaldırımlar ile tanınmıştır. 1934 yılına kadar sadece şair olarak tanınmış ve o devirde Türk basınının merkezi olan Bâb-ı Âli'nin önde gelen isimleri arasında yer almıştır. 1934 yılında Abdülhakîm Arvâsî ile tanıştıktan sonra büyük bir değişim yaşayan Kısakürek, 1943-1978 arasında 512 sayı yayımlanan Büyük Doğu Dergisi yoluyla İslamcı görüşlerini kamuoyuna duyuran ve Büyük Doğu Hareketi’ne önderlik eden bir şairdir. Dergi, Türkiye'de antisemitizmin yayılmasında öncü bir rol oynamıştır.

NECİP FAZIL KISAKÜREK'İN ÇOCUKLUK YILLARI

1904 yılında İstanbul’da Maraşlı bir ailenin oğlu olarak dünyaya geldi. Babası o sırada hukuk öğrencisi olan ve daha sonraki yıllarda Bursa'da âzâ mülazımlığı, Gebze savcılığı ve Kadıköy hakimliği görevlerinde bulunan hukukçu Abdülbaki Fazıl Bey; annesi, Girit ensarlarından bir ailenin kızı olan Mediha Hanım’dır. Ailenin tek çocuğu idi. Ailesi ona “Ahmet Necip” adını verdi. Necip adını, babasının büyükbabası Necip Efendi’den aldı.

Çocukluğu dönemin ünlü hakimlerinden olan büyükbabası Mehmet Hilmi Bey’in Çemberlitaş’taki konağında geçti. 15 yaşına kadar önemli hastalıklar geçirdi. 4-5 yaşlarında iken dedesinden okumayı öğrendi ve büyükannesi Zafer Hanım’ın da etkisi ile tutkulu bir okuyucu haline geldi.

İlköğrenimini pek çok farklı okulda aldı. Kısa bir süre Gedikpaşa’daki Fransız Frerler Mektebi’nde okudu. 1912 yılında Amerikan Koleji’ne kaydedildi ancak yaramazlıkları nedeniyle bu okuldan atıldı; eğitimine önce Büyükdere’deki Emin Efendi Mahalle Mektebi 'nde, ardından yatılı bir okul olan ve Raif Ogan’ın yönettiği "Rehber-i İttihat Mektebi''nde devam etti. Sonraki yıllarda yakın dostu olacak olan Peyami Safa’yı bu okulda tanıdı. Rehber’-i İtihat Mektebi’nde de fazla kalmayıp Büyük Reşit Paşa Numûne Mektebi’ne ve daha sonra seferberlik sebebiyle gidilen Gebze'nin Aydınlı Köyü’nün ilk mektebine yazıldı. Kız kardeşi Sema’nın beş yaşında ölümünden sonra annesi vereme yakalanınca ailesi Heybeliada'ya taşındı ve böylece Necip Fazıl ilk öğrenimini, Heybeliada Numûne Mektebi'nde tamamladı.

BAHRİYE MEKTEBİ YILLARI

1916 yılında, Mekteb-i Fünûn-ı Bahriye-i Şâhâne’ye (bugünkü adı ile Deniz Harp Okulu) imtihanla girdi Beş yıl öğrenim gördüğü bu okulda Yahya Kemal Beyatlı, Ahmet Hamdi Akseki gibi Hamdullah Suphi Tanrıöver gibi tanınmış isimler görev yapmakta idi. Türk şiir ve düşünce hayatının Necip Fazıl’a göre zıt kutbunda yer alacak olan Nâzım Hikmet Ran aynı okulda iki sınıf üstte öğrenci idi.

Necip Fazıl, Bahriye Mektebi’ndeki öğrencilik döneminde şiirle ilgilenmeye başladı, tek nüsha elle yazılmış “Nihal” isminde haftalık bir dergi çıkararak ilk yayıncılık faaliyetine başladı. Okulda iyi derece İngilizce öğrenerek Lord Byron, Oscar Wilde, Shakespeare gibi batılı yazarların eserlerini orijinal dilinde okuma imkanını buldu. Ahmet Necip olan adının “Necip Fazıl” olması bu okulda gerçekleşti.

Bahriye Mektebi’nde üç yıllık öğrenimini tamamladıktan sonra ilave edilen dördüncü sınıfı bitirmedi ve okuldan ayrıldı.

İstanbul’un işgali sırasında annesi ile birlikte Erzurum’daki dayısının yanına giden Necip Fazıl, bu arada henüz çok genç yaşta olan babasını kaybetti.

DARÜLFUNUN YILLARI

1921 yılında Darülfünûn'un Edebiyat Medresesi Felsefe Şubesine girdi. Bu okulda Ahmet Haşim, Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Faruk Nafiz, Ahmet Kutsi gibi dönemin ünlü edebiyatçıları ile tanıştı. Yakup Kadri ve arkadaşlarının çıkardığı Yeni Mecmua dergisinde ilk şiirleri yayımlandı.

Lise ve Darülfünun öğrencileri arasından eğitim hayatlarını devam ettirmek üzere Avrupa ülkelerine gönderilecek ilk grubu belirlemek için 1924 yılında Maarif Vekâleti'nin açtığı sınavda gösterdiği başarı sonucu, üniversitedeki eğitimini resmen tamamlamış sayıldı ve Paris'e gönderildi.

PARİS'TE GEÇEN YILLAR

Sorbonne Üniversitesi Felsefe bölümüne girdi (1924). Bu okulda sezgici ve mistik filozof Henri Bergson ile tanıştı. Paris’te bohem bir yaşam sürdü, kumara ilgi duymaya başladı. Bir yılın sonunda bursu kesildi ve yurda dönmek zorunda kaldı.

YENİDEN İSTANBUL'A GELİŞİ

Paris'teki ruh hali Necip Fazıl'in İstanbul'da devam edeceği yıllara da sirayet etmeye devam edecektir. 1925 yılında ilk şiir kitabı "Örümcek Ağı" ve 1928'de ise ikinci kitabı "Kaldırımlar"ı yayınlamıştır. Şiirleri beklenmedik şekilde ilgi görmüş ve dönemin aydınlarından büyük övgüler almıştır. Falih Rıfkı ve Yakup Kadri gibi önemli isimlerle bir arada oldu. 

Bu yıllarda yeni bir meslek olan bankacılık alanında çalışmaya başlamıştır. Bir Hollanda bankası olan “Bahr-i Sefit Bankası”nda başladığı bankacılığa Osmanlı Bankası’nda devam etti. Kısa sürede Ceyhan, İstanbul, Giresun şubelerinde çalışmıştır. 1929 yılında Ankara İş Bankasına  “Umum Muhasebe Şefi” olarak girmiş ve burada 9 yıl çalışmıştır. 

1931-1933 yılları arasında askerlik görevini yerine getiren Necip Fazıl, sonrasında Ankara'ya dönmüş ve üçüncü şiir kitabını yayınlamıştır. "Ben ve Ötesi" ona şöhretin zirvesini yaşatacaktır. Bu sırada dergilerdeki yazılarını topladığı "Birkaç Hikaye Birkaç Tahlil” adlı kitabı yayınlamıştır.

ABDÜLHAKİM ARSAVİ İLE TANIŞMASI

1934 yılı Necip Fazıl için büyük dönüşümün yılı oldu. Bu senede Nakşi Şeyhi Abdülhakim Arvasi hazretleri ile tanışan Necip Fazıl'in şiirlerinde de bu dönüşümün izleri tasavvufi içerik ile kendisi göstermiştir. Önceleri bunalım, bohem ve mistik sıkıntılardan hasıl olan şiirlerinin içeriği uhreviyata ve tasavvufa kapı açtı. Büyük dönüşümü sonrası yayınladığı ilk eser Tohum adlı tiyatro oyunu oldu. İslamcılık ve Türklük vurgusunun ön planda olduğu eser, Muhsin Ertuğrul tarafından İstanbul Şehir Tiyatroları’ndan sahnelense de halkın ilgisini yakalayamadı.

1936’da bir kültür–sanat dergisi olan “Ağaç Mecmuası”nı çıkarmaya başladı. İlk sayısı 14 Mart 1936’da Ankara’da çıkarılan dergi, ilk altı sayıdan sonra İstanbul’da çıkarılmaya başladı. Dergi, spirütalist özelliklere sahipti ve Ahmet Hamdi Tanpınar, Cahit Sıtkı Tarancı gibi önemli edebiyatçılardan katkı sağlanmaktaydı. 1937 yılında tamamladığı “Bir Adam Yaratmak” adlı piyesi ilk defa 1937-38 tiyatro sezonunda, İstanbul Şehir Tiyatroları'nda Muhsin Ertuğrul tarafından sahneye kondu ve büyük ilgi yarattı.

NECİP FAZIL KISAKÜREK'İN EVLİLİĞİ

1941 yılında Fatma Neslihan Balaban ile evlendi. Bu evlilikten Mehmet (1943), Ömer (1944), Ayşe (1948), Osman (1950) ve Zeynep (1954) isimli beş çocuğu oldu. 1942 kışında yeniden askerlik yapmak üzere 45 gün için Erzurum’a gönderildi. Askerde iken siyasi bir yazı kaleme alması nedeniyle mahkum oldu ve ilk kez hapis cezası aldı; Sultanahmet Cezaevi’nde hapis yattı.

BÜYÜK DOĞU'NUN YAYIN HAYATINA BAŞLAMASI

Necip Fazıl Kısakürek, 1943 yılından itibaren siyasal tavrını ve Türk modernleşmesine eleştirisini ortaya koyan faaliyetlerine başlamıştır. Muhalefet anlayışını ifade eden araç, 17 Eylül 1943 günü ilk sayısını çıkardığı “Büyük Doğu” dergisidir. Büyük Doğu, o dönemde çıkarılan tek İslamcı dergidir. Başlangıçta dönemin ünlü isimlerinin yazılarının da yer aldığı dergide daha sonra değişik takma adlarla Necip Fazıl’ın yazdığı yazılar egemen olmuştur. Büyük Doğu dergisi 1943 yılından itibaren sayısız defa yayınlanan muhtelif yazılar nedeniyle kapandı, açıldı. 

BÜYÜK DOĞU CEMİYETİ'NİN KURULMASI

Sanatçı, 28 Haziran 1949'da Büyük Doğu Cemiyeti’ni kurdu. 1950’de derneğin ilk şubesi Kayseri’de açıldı. Necip Fazıl, Kayseri’deki açılıştan İstanbul’a döndükten sonra bir yazısı nedeniyle tutuklandı; “Türklüğe hakaret davası”nda verilmiş beraat kararı Nisan ayında temyiz mahkemesi tarafından bozdurulunca eşi Neslihan Hanım ile birlikte hapse girdi. 1950 genel seçimlerinden sonra seçimden zaferle çıkan Demokrat Parti’nin çıkardığı Af Kanunu ile hapishaneden tahliye edilen ilk kişi olarak [18] 15 Temmuz’da serbest kaldı. 18 Ağustos 1950’de Büyük Doğu’yu yeniden çıkarmaya başladı. Necip Fazıl, dergide Adnan Menderes’e açık mektuplar yayınlayarak partiyi İslam ekseninde geliştirmesini önermekteydi. O yıl Büyük Doğu Cemiyeti’nin Tavşanlı, Kütahya, Afyon, Soma, Malatya, Diyarbakır şubelerini açtı.

Birçok suçtan birçok ceza evinde yatan Necip Fazıl, 1963-1964’te Türkiye’nin çeşitli yerlerinde konferanslar verdi. 1973 yılında Hacca gitti. O yıl oğlu Mehmet’e "Büyük Doğu Yayınevi"ni kurdurdu. "Esselâm" isimli manzum eserinden başlayarak daha evvel çeşitli yayınevlerince basılmış eserlerinin düzenli yayınına başladı. 23 Kasım 1975’te Millî Türk Talebe Birliği tarafından Mücadelesinin 40. Yılı münasebetiyle bir "Jübile" tertiplendi. 1976'da, dergi-kitap şeklinde, 1980 yılına kadar 13 sayı sürecek "Rapor"ları, 1978'de de SON DEVRE Büyük Doğu dergisini çıkardı. 26 Mayıs1980'de Türk Edebiyat Vakfı tarafından "Şairler Sultanı" ve 1982 yılında yayınlanan "Batı Tefekkürü ve İslâm Tasavvufu" isimli eseri münasebetiyle de "Yılın Fikir ve Sanat Adamı" seçildi.

NECİP FAZIL KISAKÜREK NE ZAMAN ÖLDÜ?

Necaip Fazıl Kısakürek 25 Masyı 1983 günü çilehane dediği bu dünyaya veda etti. 79 yaşında vefat eden büyük şair ardında bir çok eser ve nesillere önder olacak bir fikir dünyası bıraktı. Üstad Necip Fazıl'ın cenazesi Eyüp Sultan Mezarlığına defnedildi.

ESERLERİ NELERDİR?

    Örümcek Ağı (1925)
    Kaldırımlar (1928)
    Ben ve Ötesi (1932)
    Birkaç Hikâye Birkaç Tahlil (1933)
    Tohum (1935)
    Beklenen (1937)
    Bir Adam Yaratmak (1938)
    Künye (1938)
    Sabır Taşı (1940)
    Namık Kemâl (1940)
    Çerçeve (1940)
    Para (1942)
    Vatan Şairi Nâmık Kemâl (1944)
    Müdafaa (1946)
    Halkadan Pırıltılar (Veliler Ordusundan) (1948)
    Nam (1949)
    Çöle İnen Nur (İzinsiz Baskı) (1950)
    101 Hadis (Büyük Doğu'nun 1951'de verdiği ek) (1951)
    Maskenizi Yırtıyorum (1953)
    Sonsuzluk Kervanı (1955)
    Cinnet Mustatili (Yılanlı Kuyudan) (1955)
    Mektubat'tan Seçmeler (1956)
    At'a Senfoni (1958)
    Büyük Doğu'ya DOĞRU (İdeolocya Örgüsü) (1959)
    Altun Halka (Silsile) (1960)
    O ki O Yüzden Varız (Çöle İnen Nur) (1961)
    Çile (1962)
    Her Cephesiyle Komünizm (1962)
    Türkiye'de Komünizm ve Köy Enstitüleri (1962)
    Ahşap Konak (Büyük Doğu'nun 1964'te verdiği ek) (1964)
    Reis Bey (1964)
    Siyah Pelerinli Adam (Büyük Doğu'nun 1964'te verdiği ek)(1964)
    Hazret (1964)
    İman ve Aksiyon (1964)
    Ruh Burkuntularından Hikâyeler (1965)
    Büyük Kapı (O ve Ben) (1965)
    Ulu Hakan II. Abdülhamid Han (1965)
    Bir Pırıltı Binbir Işık (1965)
    Tarih Boyunca Büyük Mazlumlar I (1966)
    Tarih Boyunca Büyük Mazlumlar II (1966)
    Büyük Kapı'ya ek (Başbuğ Velilerden) (1966)
    İki Hitabe: Ayasofya / Mehmetçik (1966)
    El Mevahibü'l Ledüniyye (1967)
    Vahidüddin (1968)
    İdeolocya Örgüsü (1968)
    Türkiye'nin Manzarası (1968)
    Tanrı Kulundan Dinlediklerim I (1968)
    Tanrı Kulundan Dinlediklerim II (1968)
    Peygamber Halkası (1968)
    1001 Çerçeve 1 (1968)
    1001 Çerçeve 2 (1968)
    1001 Çerçeve 3 (1968)
    1001 Çerçeve 4 (1968)
    1001 Çerçeve 5 (1968)
    Piyeslerim(Ulu Hakan/Yunus Emre/S. P. Adam) (1969)
    Müdafaalarım (1969)
    Son Devrin Din Mazlumları (1969)
    Sosyalizm Komünizm ve İnsanlık (1969)
    Şiirlerim (1969)
    Benim Gözümde Menderes (1970)
    Yeniçeri (1970)
    Kanlı Sarık (1970)
    Hikâyelerim (1970)
    Nur Harmanı (1970)
    Reşahat (1971)
    Senaryo Romanları (1972)
    Moskof (1973)
    Hazret (1973)
    Esselâm (1973)
    Hac (1973)
    Çile (Nihaî Tertib) (1974)
    Rabıta (1974)
    Başbuğ Velilerden 33 (Altun Silsile) (1974)
    O ve Ben (1974)
    Bâbıâli (1975)
    Hitabeler (1975)
    Mukaddes Emanet (1976)
    İhtilal (1976)
    Sahte Kahramanlar (1976)
    Veliler Ordusundan 333 (Halkadan Pırıltılar) (1976)
    Rapor 1 (1976)
    Rapor 2 (1976)
    Yolumuz, Halimiz, Çaremiz (1977)
    Rapor 3 (1977)
    İbrahim Ethem (1978)
    DOĞRU Yolun Sapık Kolları (1978)
    Rapor 4 (1979)
    Rapor 5 (1979)
    Rapor 6 (1979)
    Aynadaki Yalan (1980)
    Rapor 7 (1980)
    Rapor 8 (1980)
    Rapor 9 (1980)
    Rapor 10 (1980)
    Rapor 11 (1980)
    Rapor 12 (1980)
    Rapor 13 (1980)
    İman ve İslâm Atlası (1981)
    Batı Tefekkürü ve İslâm Tasavvufu (1982)
    Tasavvuf Bahçeleri (1983)
    Kafa Kâğıdı (1984)
    Hesaplaşma (1985)
    Dünya Bir İnkılâp Bekliyor (1985)
    Mümin (1986)
    Öfke Ve Hiciv (1988)
    Çerçeve 2 (1990)
    Konuşmalar (1990)
    Başmakalelerim 1 (1990)
    Çerçeve 3 (1991)
    Hücum Ve Polemik (1992)
    Başmakalelerim 2 (1995)
    Başmakalelerim 3 (1995)
    Çerçeve 4 (1996)
    Edebiyat Mahkemeleri (1997)
    Çerçeve 5 (1998)
    Hâdiselerin Muhasebesi 1 (1999)
    Püf Noktası (2000)
    Bekleyen
    Bayram