Lousa dönemindeki anne adaylarının en sevdiği ve en zorlandığı kısımlardan biride bebeği için isim seçme kısmıdır. Bu yükü hafifletmek adına sizler için a harfi ile başlayan en güzel erkek isimleri ve anlamlarını haberimizde derledik. İşte o isimler ve anlamları...
A HARFİ İLE BAŞLAYAN EN GÜZEL ERKEK İSİMLERİ VE ANLAMLARI:
Abbas::
Aslan, kahraman
Abdi::
İtaat eden
Abdulaziz::
İzzet, kudret, şeref sahibi Allah’ın kulu
Abdulbaki::
Ezelden ebede varolan Allah’ın kulu
Abdulhamit::
Hamd olunan Allah’ın kulu
Abdulkerim::
Çok cömert olan Allah’ın kulu
Abdullah::
Allah’ın kulu
Abdurrahman:
Rahmet sahibi Allah’ın kulu
Abidin:
İmanlı, inançlı, çok ibadet eden.
Abuzer:
Altın suyu, altın suyu gibi parlak
Acahan:
Amca, saygıdeğer, büyük
Acar:
Cesur, becerikli
Aclan:
Hızlı, aceleci
Adal:
Nam kazan, ün al
Adem:
Allah’ın yarattığı ilk insan
Adıvar:
Adı yok değil adsız değil, adlandırılmış
Adil:
Doğruluk gösteren-adaletli davranan
Adnan:
Cennette ölümsüzlüğe kavuşan
Affan:
Haramdan uzak olan
Afşar:
Eli çabuk, çabuk iş gören, oğuz han’ın oğullarından birinin adı, türkmenlerin bir boyunun adı
Afşin::
Tuğrul bey ve alpaslan döneminde anadolu’nun ele geçirilmesinde yeri olan ünlü türk komutanı, savaşlarda kullanılan, giysi, kargı.silah, zırh
Agah::
Bilgili, uyanık
Ağa::
Büyük kardeş, ağabey, köy ve kasabalarda büyük toprak sahibi olan varlıklı kimse, eski türklerde kimi örgütlerin başında bulunanlara verilen san
Ağan:
Geceleri gökte, ara sıra, hızla akıp gittiği görülen ışıklı nokta, göktaşı, akanyıldız
Ağaner:
Akanyıldız gibi güzel er, akaner
Ağca:
Rengi beyaza yakın, beyazca akça,
Ahmed:
Çok övülmüş, Methedilmiş, Hz. Muhammed’in isimlerinden biri ‘Türk dili kurallarında d harfi t olarak kullanılır.’
Ahmet:
Övülmüş, Methedilmiş
Akad:
Doğruluğuyla tanınmış, dürüst
Akalın:
Temiz alın, açık alın, ak alın
Akalp:
Ak yiğit, ak er, temiz yiğit
Akanay:
Akıp giden ay
Akaner:
Akıp giden yiğit
Akar:
‘akmak’ eylemini yapar
Akarsu:
Dere çay, ırmak gibi akıp giden suların genel adı
Akartuna:
Akıp giden tuna irmağı
Akartürk:
Su gibi akıcı türk
Akasoy:
Ağa soylu, soyunda ağalık bulunan kimse ağa soyu
Akat:
Bkz. Akad
Akatay:
Temiz ve herkesçe bilinen kimse
Akay:
Parlak ay, aydınlık, ışık ay, dolunay adam, erkek, kuzey türklerinde erkek çocuklarından büyüğe verieln ad, ağa
Akaydın:
Temiz ve aydınlık, ak aydınlık
Akbatu:
Temiz ve güçlü
Akbatur:
Namuslu ve yiğit
Akbay:
Namuslu ve varsıl, mısır türk kölemenlerinden bir kişi
Akbayar:
Namuslu, temiz ve yüce
Akbeğ:
Namuslu ve varsıl, akbay, ak bey
Akbek:
Namuslu ve varsıl, akbay, ak bey, ak beğ
Akbel:
Ak, beyaz, ile ‘bir dağın iki tepesi arasında geçit veren çukurca yer anlamına gelen ‘bel’ sözcüğünden oluşan bir ad
Akbilge:
Lekesiz ve bilge, temiz bilge
Akbora:
Ak yel, ak fırtına
Akbudak:
Ak renkli budak
Akbulut:
Beyaz bulut, pamuk bulut
Akburç:
Ak renkli ak renkli kale burcu
Akburçak:
Bir metre boyu olabilen bir burçak türü
Akcan:
Temiz can
Akça:
Oldukça ak renkli, beyaza yakın, beyazca
Akçakaya:
Oldukça ak renkli kaya, beyazca kaya
Akçakıl:
Ak renkte küçük taş, akarsu kıyılarındaki ak renkli küçük taş
Akçal:
Ak renge yakın, beyaza yakın beyaza çalan
Akçalı:
Beyaz çalı, paraya bağlı, para ile ilgili, parası olan zengin
Akçasu:
Ak su, duru su
Akçay:
Duru çay, ak su
Akçayel:
Anadolu’nun kimi yerinde kuzeyden, kimi yerinde de kuzey batıdan esen yel
Akçıl:
Beyaza yakın, beyazı çok, içinde ak renk bulunan, kırçıl
Akçınar:
Bir çınar türü
Akçit:
Ak güneş, aydınlık yüz, ışıklı yüz
Akdağ:
Anadolu’nun kimi yerlerindeki dağların adı, ak renkli dağ
Akdal:
Beyaz dal
Akdamar:
Beyaz damar, akan damar
Akdemir:
Döğme demir
Akdeniz:
Ülkemizin güneyindeki deniz
Akdik:
Ak renkte ve dik
Akdiken:
Gövemeriği ya da geyik dikeni de denilen bir bitki alıç
Akdoğan:
Kıvrık ve kısa gagalı, yırtıcı bir kuş
Akdoğdu:
(beyaz tenli doğan bebeğe verilir) ak tenli doğan kimse
Akdoğmuş:
Akça pakça doğmuş, beyaz tenli doğmuş
Akdoğu:
Beyaz şafak, ak ışıklı doğu
Akdora:
Ak renkte dağ tepesi, ak doruk
Akdoruk:
Beyaz renkte, ağaçsız dağ tepesi
Akduman:
Beyaz duman
Akdur:
Ak ve dur, akıp git ve dur, akıp dur, sürekli olarak ak
Akel:
Eli temiz, güvenilir
Aker:
Namuslu yiğit
Akersan:
Yiğit sanlı
Akersoy:
Namuslu ve yiğit soylu
Akgiray:
Temiz ve yaraşır
Akgüç:
Namuslu ve güçlü
Akgün:
Aydınlık gün, mutlu gün
Akgündüz:
Aydınlık gündüz
Akgüner:
Aydınlık sabah vakti
Akgüngör:
Aydınlık günler gör
Akhan:
Ak soylu han
Akhun:
Güney Hun Devleti
Akıman:
Eli açık, yiğit, yiğit kimse
Akın:
Güçlüklerden yılmayan
Akınalp:
Akın yiğidi
Akıner:
Ekın eri, akın yapan er
Akıneri:
Akın yapan yiğit, akıncı yiğit
Akıntan:
Tan vakti,, tanyeri ağarırkenyapılan akın
Akif:
İbadet eden
Akkor:
Işık saçan aklığa varıncaya değin ısıtılmış olan, beyaz kor, beyaz ateş
Akköz:
Ak renkte göz, ak kor
Akman:
Lekesiz, temiz kimse, temiz ak, güzel, ak alımlı
Akmaner:
Lekesiz yiğit, ak alınlı kimse
Akmeriç:
‘ak gibi meriç’ duru sulu meriç
Akna:
Kanaatkar
Aköz:
Özü ak, temiz,
Akpolat:
Ak çelik, manas destanı’nda geçen bir ad
Aksal:
‘birçok kalın direğin ya yana bağlanmasıyla yapılan, düz ve korkuluksuz deniz ya da ırmak taşıtı’ demek olan ‘sal’ ile ‘ak’tan oluşmuş bir ad
Aksan:
Temiz, lekesiz ün
Aksay:
Ak renkte yassı ta, boz renkli kayalık yer
Aksel:
Beyaz sel
Aksın:
Akıp gitsin, aksın gitsin, doğrusun temizsin
Aksoy:
Temiz soy, lekesiz soy
Aksu:
Kayalardan sızan tatlı ve duru su, anadolu’da birçok akarsu ve yer adı
Aksungur:
Atmacaya benzeyen bir kuş, akdoğan
Akşın:
Teni ve kılları ak renkli kimse
Akşit:
Işıklı yüz, aydınlık yüz, güneş, gün yüzlü, kutlu, uğurlu
Aktaç:
Gelin tacı
Aktan:
Aydınlık sabah vakti, avlu, evin önündeki açıklık
Aktaş:
Beyaz taş, kireçtaşı
Aktay:
Beyaz tay; toktamış han’ın başkomutanı, kırgızlardan bir boyun atası
Aktekin:
Ak şehzade
Aktimur:
Dövme demir, akdemir
Aktolga:
Ak kargı
Aktuğ:
beyaz tuğ
Aktuna:
Duru tuna, berrak tuna
Aktün:
Aydınlık gece, ışıklı gece
Akün:
İyi ad, temiz ad, temiz ün
Akünal:
Temiz ün sahibi ol
Akyel:
Güneyden esen yel, lodos, (kimi yerde) doğudan esen yel, (kimi yerlerde) kuzeyden esen yel, poyraz
Alaaddin:
Din uğruna çalışan
Alanay:
Alanları aydınlatan ay
Alaner:
Alan eri, meydan yiğidi
Alangu:
Altın geyik
Alatan:
Güneş’in doğuşundan önceki vakit
Alaz:
Yanan ve ışık veren nesnelerin türlü biçimlerde de uzanan dili, yalaz, yalım alev
Algan:
Ele geçiren, alan, kentleri, ülkeleri ele geçiren
Algın:
Sevdalı, tutkun, vurgun, aşık, güçlü, dolgun, keskin, iyi, güzel algün kızıl gün, al renkli güneş, kızıl güneş
Alhan:
Al renkli prens
Ali:
Yüce, ulu
Alican:
Candan, cana yakın
Alihan:
Ali ve Han
Alişan:
Şanı şerefi en yüksek olan
Alkan:
Kızıl kan
Alkım:
Yağmur sonu gökte beliren renkli görüntü, gökkuşağı
Alkın:
Korkusuz, yiğit, kızıl kın
Alkor:
Kıpkırmızı ateş, kızıl köz
Alkun:
El gün, herkes
Alp:
Yiğitler yiğidiyiğit, kahraman, bahadır, yürekli, babayiğit
Alpagu:
Tek başına düşmana saldıran yiğit
Alpağan:
Yiğit
Alpar:
Yiğit, kahraman, yiğit er, alp er, yiğit kişi
Alparslan:
Yiğit arslan, kahraman aslan
Alpartur:
Kendine güveni olan yiğit
Alpaslan:
Arslan gibi cesur, yiğit savaşçı beyi
Alpay:
Yiğit ay, yiğit ve ay gibi güzel
Alpaydın:
Yiğit ve aydınlık, yiğit ve bilgili yiğit ve aydın
Alpçetin:
Yiğit ve çetin kişi
Alpdemir:
Yiğit ve demir gibi
Alpdoğan:
Yiğit ve doğan kuşu gibi, yiğit ve yırtıcı, yiğit doğmuş olan, yiğit doğan
Alper:
Cesur, yiğit
Alperen:
Yiğit ve ermiş kişi
Alpergin:
Yiğit ve ergin, yiğit ve olgun
Alpermiş:
Yiğit ve ermiş kişi
Alpertunga:
Kaplan gibi yiğit erkek, tarihsel türk adlarından iran mitolojisinde afrasiyap’ın türkçe adı. Yiğitlik simgesi
Alpgiray:
Kırım hanlarından. ‘giray’ kırım hanlarına verilen bir ünvandı. Yiğit ve yaraşır
Alphan:
Yiğit han
Alpkan:
Yiğit, yiğit kanlı, soyca yiğit olan
Alpkutlu:
Yiğit ve uğurlu, uğurlu yiğit
Alpman:
Yiğit kimse
Alpsoy:
Soyca yiğit olan, soylu
Alptekin:
Biricik yiğit, yiğit prens
Alptuğ:
Yiğit tuğu, yiğitlik simgesi
Alptuğrul:
Yiğit alıcı kuş, yiğit doğan
Alsaç:
Al renkli saç, kızıl saç, al ve saç, al ve ortalığa dağıt
Alsan:
Ünlen, san, al tanın
Altan:
Kızıl şafak, kızıl tan, altın, tatar hanlarına verilen bir unvan
Altanay:
Kızıl tan eri, kızıl şafak yiğidi, altın renkli şafak
Altay:
Altın, yüce dağ, orta asya’daki tanrıdağı, tiyanşan dağları, asya’da bir türk budunu
Altemur:
Kızıl kor durumuna gelmiş demir
Altınay:
Altından yapılmış ay
Altıner:
Altın gibi değerli kimse
Altınöz:
Özü altın gibi olan kimse
Altınsoy:
Çok değerli soy, altın gibi soy
Altıntuğ:
Çok değerli tuğ
Altuğ:
Al renkli tuğ, kızıl tuğ, kızıl tuğlu
Altuna:
Al renkli tuna, kızıl tuna
Altunay:
Altından yapılmış ay altın ay
Altunç:
Kızıl tunç
Altuner:
Çok değerli kimse, altın yiğit
Altunhan:
Çin’de cumhuriyet kuruluncaya değin hanlık yapmış olan ünlü devlet adamı
Altuntaş:
Üçüncü harzem devleti’ni kuran kişi
Amaç:
Ulaşılmak istenilen yüce ülkü, erek
Andak:
Ak ant, temiz yemin, diken, sellerin oyduğu yar
Anıl:
İhtiyatlı, tedbirli, aceleci olmayan, adın her zaman anılsın
Ankan:
Temiz soy
Ant:
Tanrı’yı, kutsal bilinen şeyleri tanık göstererek yapılan onama ya da yansıma, söz verme
Apaydın:
Işıklar içinde, çok aydınlık
Aral:
Asya’da bir göl, iki şey arası iki şey arasındaki göl ya da deniz, sıra dağlar
Aras:
Doğu anadolu’da bir ırmak, erzurum’a bağlı bir bucak, bulunulmuş mal
Arbas:
Çok güçlü erkek
Arca:
Çam, çam ağacı, temiz
Arda:
Hükümdar, kumandan asası, meriç nehrinin bir kolu, sonra gelen
Ardıç:
Güzel kokulu yapraklarını kışın da dökmeyen bir ağaç, dağ servisi, çamgillerden kokulu bir ot
Ardıl:
Arkadan gelen, sonra gelen (ilk ya da birkaç çocuktan sonra doğan), öncekinden sonra, ardından gelen
Arel:
Temiz, dürüst
Argın:
Yorgun, bitkin, zayıf, bir tür yaban armudu
Argun:
Yorgun, bitkin, zayıf, argın, pars türünden bir yırtıcı, cengizhan soyunun iran’da kurulduğu ilhanlı devleti’nin dördüncü hükümdarının adı; kamıştan yapılmış bir çalgı; gizli, saklı, arınmış, çok temiz
Argün:
Temiz, aydınlık gün
Arhan:
Temiz han, temiz yönetici, yiğit han
Arıcan:
Temiz kimse
Arıç:
Dirlik, düzenlik, barış
Arıel:
Dürüst, temiz kimse, temiz elli, temiz el
Arıer:
Temiz er, katışıksız, er, temiz kimse
Arıhan:
Bkz. Arhan
Arıkal:
Temiz kal
Arıkan:
Saf kan, temiz kan, soylu kan
Arıker:
Temiz kimse, çelimsiz erkek
Arıkut:
Temiz ve kutlu
Arıman:
Dürüst ve temiz kişi
Arın:
Temiz arı, saf, katışıksız, tertemiz ol, arılaş
Arınç:
Erinç, huzur, barış
Arısal:
Arı gibi çalışkan
Arısan:
Adı, sanı temiz kimse
Arısoy:
Katışıksız soy, temiz soy, soyu temiz kimse
Arısu:
Katışıksız su, arı duru su, temiz su, saf su
Arış:
Kağnı otu
Arıt:
Arınmasını sağla, temiz bir duruma getir, arılaştır
Arıtan:
Temiz bir duruma getiren, temizleyen
Arıtaş:
Temiz taş
Arif:
Anlayışlı, tanınmış, meşhur, bilgi sahibi
Arkan:
Arı kan, temiz kan, soylu kan
Arkın:
Arkada, geride olan, ağır, yavaş, sakin dingin
Arkun:
Bkz. Arkın
Arkut:
Temiz ve uğurlu arı ve kutlu
Armağan:
Birine karşılıksız olarak verilen şey, birini sevindirmek, gönlünü hoş etmek için verilen şey ödül
Arsal:
Arı gibi, arısal, kumral
Arsan:
Yüce gönüllü, adı sanı, temiz kimse, arı san
Arsen:
Kurtuluş
Arslan:
Aslan
Arslaner:
Aslaner
Arsoy:
Arısoy
Arsu:
Arısu
Artaç:
Dost, aynı meslekte olan
Artan:
Fazlalık, üstünlük
Artuk:
Artmış olan, artan, kalan, üstün, ünlü selçuklu emiri
Artun:
Kendine güvenen, onurlu, ağırbaşlı
Artunç:
Arı tunç, katışıksız tunç
Arun:
Bkz. Arın
Asal:
Bir şeyde öğe olan, temel
Asım:
Günahtan, haramdan çekinen, iffetli
Asutay:
Yaramaz, huysuz tay, yaramaz çocuk
Aşan:
Öte yana geçip giden, yüksek bir yerin, ötesine geçen, uygur yazıtlarında geçen bir ad
Aşar:
Aşıp gider, öte yana geçer,
Aşkın:
Üstün, benzerlerini aşmış, sevgilin
Aşkınay:
Aşıp gitmekte olan, ay, yeni ay, ışkın ay
Aşkıner:
Üstün er, üstün kimse
Aşkun:
Bkz. Aşkın
Ata:
Baba, dede, dedelerden her biri, soyun büyüğü
Atabay:
Saygıdeğer ve varsıl kimse, seçuklular döneminde bir unvan, atabey
Atabey:
Bkz. Atabek
Atacan:
Hoşgörüsü olan kimse, babacan
Ataç:
Atalardan sürüp gelen
Atadan:
Atalardan sürüp gelen, ataç
Ataeli:
Ata yurdu, ataların doğup büyüdüğü, yaşadığı yer
Atahan:
Büyük yönetici, ata durumundaki han
Atak:
Atılgan yiğit, yürekli
Atakan:
Atalardan gelen kan, korkusuz
Ataker:
Atılgan yiğit, atılgan ve yiğit
Atakol:
Atılgan ol
Atakul:
Ataya kul, ataya kul olan, ata kulu, lala
Atalay:
Ünlü, şöhretli
Ataman:
Ata, ata kişi, başkan bağbuğ
Atamer:
‘benim atam er kişidir’, yiğit atam
Ataner:
‘senin atan er kişidir, yiğittir
Ataol:
Gelecek kuşaklara baba, ata olasın
Atasagun:
Hekimlerin babası, atası
Atasay:
Atayı say, ataya saygı göster
Atasev:
Atayı, ataları, babayı sev
Ataseven:
Atasını, babasını seven
Atasever:
Atalarını seven kimse
Atasevin:
Atalarınla sevin
Atasoy:
Ata soyu, atadan
Atay:
Herkesçe tanınan tanınmış kişi, ünlü kişi
Ateş:
Cisimlerin tutuşmasıyla oluşan ısı ve ışık, coşku
Atıf:
Şefkatli sevecen, bağlayan
Atıl:
(‘atılmak’tan buyruk) ‘ileri doğru koş’, ‘saldır’ ‘fırla’
Atılay:
Ünlü, şöhretli
Atılgan:
Güçlüklerden ve tehlikelerden yılmayarak daima ileriye atılan, girişken, tez canlı
Atım:
Atılan bir şeyin gidebildiği uzaklık
Atınç:
‘sevinç’ ‘övünç’ gibi sözcükler örnekleşerek ‘atmak’ eyleminden yapılmış bir sözcük
Atilla:
Harpçi, fetheden, bir Türk hakanı
Atlas:
Üstü ipek, altı pamuk kumaş, diba
Atlıhan:
Ünlü han, atı olan, han, söylenceye göre, oğuz han’ınm atası attila hunların büyük imparatoru
Avni:
Yardım etmiş, yardımla ilgili
Avşar:
Bkz. Afşar avunç insanı avutan, teselli eden şey
Ayalp:
Ay gibi güzel ve yiğit
Ayanç:
Saygı
Ayas:
Duru ve dingin havada çıkan kuru soğuk, ayaz
Ayaydın:
Çok aydınlık, ay gibi aydınlık, ay ışığı
Ayaz:
Duru ve dingin havada çıkan kuru soğuk, bulutsuz ve ay ışıklı gecede çıkan soğuk
Aybar:
İnsanda saygı uyandıran görünüş, görkem
Aybars:
Ay gibi güzel, pars gibi yırtıcı, (hun imparatoru attila’nın amcasının adı)
Aybay:
Ay kadar güzel ve zengin
Aybek:
Hindistan’da saltanat süren raziye hatun’un ünlü komutanı, daha sonraki adı kutluğ han
Ayberk:
Sağlam kişilik, ayın şimşek gibi parlaklığı
Aybey:
Ay gibi doğan erkek, bey
Aybora:
Ay kadar güzel, fırtına kadar yıkıcı, ay ve fırtına
Aycan:
Ay gibi kimse, ay ve can
Ayçetin:
Ay kadar güzel ve çetin
Aydar:
Manas destanı’nda adı geçen bir kahraman, perçem
Aydemir:
Doğtamacı keseri, ay biçiminde bir balta
Aydeniz:
Ay ile deniz
Aydın:
Okumuş, bilgili görgülü ve aydınlık kimse, ışıklı, parlak, kutlu, uğurlu, aydınlık, ay ışığı bulunan gece, ege bölgesi’nde bir il
Aydınalp:
Aydınlık ve yiğit
Aydınay:
Her yeri aydınlatan ay, aydınlık ay, parlak ay
Aydıner:
Aydınlık yüzlü kimse
Aydıntan:
Işıklı sabah vakti, aydınlık sabah vakti
Aydinç:
Dinç ay, ay gibi güzrl ve dinç
Aydoğan:
Ay gibi doğmuş olan
Aydoğdu:
Ay gibi doğmuş olan, ay gibi doğan
Aydoğmuş:
Ay gibi doğmuş, ay kadar güzel olan
Aydolun:
Ay’ın on dördü, dolunay
Aygen:
Gönül arkadaşı, sevgili
Aygören:
Ay’ın doğduğunu, gören, aylı gecede doğan
Aygün:
Ay ile güneş, ay ve güneş kadar güzel
Ayhan:
Ay gibi aydınlatan
Aykaç:
Güzel söz söyleyen, ozan
Aykul:
Ay gibi kutlu, ay kadar uğurlu
Aykut:
Kutlu, uğurlu, mükafat
Aykutalp:
Ay kadar kutlu ve yiğit, ertuğrul gazi’nin yanında anadolu’ya geçen bir türk komutanı
Ayman:
Ay gibi güzel kimse
Aymete:
Ay ve hun imparatoru mete’den oluşmuş bir ad
Aymutlu:
Ay gibi güzrl ve mutlu, mutlu ay
Aypolat:
Ay gibi güzel ve polat gibi sağlam
Ayral:
Başkalarından değişik olan, ayrı olan
Aysal:
Ay’la ilgili, ay gibi
Aysan:
Ay gibi güzel ad
Aysen:
Sen ay gibisin
Aysev:
Ay’ı sev
Aysın:
Ay gibi güzelsin, sen ay’sın
Aysoy:
Ay gibi güzel soy
Ayşan:
Ay gibi parlak şan, şanı, ay gibi olan, ay şanlı
Aytaç:
Ay tacı, ay’a taç olan
Aytan:
Ay gibi güzel, tan gibi aydınlık
Aytar:
Olanları bildiren, haber veren
Aytek:
Ay gibi tek olan
Aytekin:
Selçuklu dönemi adlarından, ay prensi, ay gibi güzel ve biricik
Aytemur:
Ay gibi güzel ve demir gibi sağlam
Aytimur:
Horasan’da 1344 yıllarında hüküm süren bir türk hanı
Aytok:
Ay gibi güzel ve tok
Aytolun:
Ay’ın on dördü, ay’ın dolunay durumu, dolunay
Aytun:
Ay ve gece, aylı gece
Aytuna:
Ay gibi güzel ve tuna irmağı gibi görkemli
Aytunca:
Ay gibi güzel ve tunca irmağı gibi görkemli
Aytunç:
Ay gibi güzel ve tunç gibi sağlam
Aytürk:
Ay gibi güzel ve türk gibi güçlü
Ayvaz:
Ermen uşak
Azim:
Büyük, ulu, kararlı
Aziz:
Sevgili, az bulunur
Azmi:
Kararlılık, güçlü. Baha güzellik, parıltı
Azrak:
Çok az bulunur, değerli
Abbas:
Aslan, kahraman
Abdi:
İtaat eden
Abdulaziz:
İzzet, kudret, şeref sahibi Allah’ın kulu
Abdulbaki:
Ezelden ebede varolan Allah’ın kulu
Abdulhamit:
Hamd olunan Allah’ın kulu
Abdulkerim:
Çok cömert olan Allah’ın kulu
Abdullah:
Allah’ın kulu
Abdurrahman:
Rahmet sahibi Allah’ın kulu
Abidin:
İmanlı, inançlı, çok ibadet eden.
Abuzer:
Altın suyu, altın suyu gibi parlak
Acahan:
Amca, saygıdeğer, büyük
Acar:
Cesur, becerikli
Aclan:
Hızlı, aceleci
Adal:
Nam kazan, ün al
Adem:
Allah’ın yarattığı ilk insan
Adıvar:
Adı yok değil adsız değil, adlandırılmış
Adil:
Doğruluk gösteren-adaletli davranan
Adnan:
Cennette ölümsüzlüğe kavuşan
Affan:
Haramdan uzak olan
Afşar:
Eli çabuk, çabuk iş gören, oğuz han’ın oğullarından birinin adı, türkmenlerin bir boyunun adı
Afşin:
Tuğrul bey ve alpaslan döneminde anadolu’nun ele geçirilmesinde yeri olan ünlü türk komutanı, savaşlarda kullanılan, giysi, kargı.silah, zırh
Agah:
Bilgili, uyanık
Ağa:
Büyük kardeş, ağabey, köy ve kasabalarda büyük toprak sahibi olan varlıklı kimse, eski türklerde kimi örgütlerin başında bulunanlara verilen san
Ağan:
Geceleri gökte, ara sıra, hızla akıp gittiği görülen ışıklı nokta, göktaşı, akanyıldız
Ağaner:
Akanyıldız gibi güzel er, akaner
Ağca:
Rengi beyaza yakın, beyazca akça,
Ahmed:
Çok övülmüş, Methedilmiş, Hz. Muhammed’in isimlerinden biri ‘Türk dili kurallarında d harfi t olarak kullanılır.’
Ahmet:
Övülmüş, Methedilmiş
Akad:
Doğruluğuyla tanınmış, dürüst
Akalın:
Temiz alın, açık alın, ak alın
Akalp:
Ak yiğit, ak er, temiz yiğit
Akanay:
Akıp giden ay
Akaner:
Akıp giden yiğit
Akar:
‘akmak’ eylemini yapar
Akarsu:
Dere çay, ırmak gibi akıp giden suların genel adı
Akartuna:
Akıp giden tuna irmağı
Akartürk:
Su gibi akıcı türk
Akasoy:
Ağa soylu, soyunda ağalık bulunan kimse ağa soyu
Akat:
Bkz. Akad
Akatay:
Temiz ve herkesçe bilinen kimse
Akay:
Parlak ay, aydınlık, ışık ay, dolunay adam, erkek, kuzey türklerinde erkek çocuklarından büyüğe verieln ad, ağa
Akaydın:
Temiz ve aydınlık, ak aydınlık
Akbatu:
Temiz ve güçlü
Akbatur:
Namuslu ve yiğit
Akbay:
Namuslu ve varsıl, mısır türk kölemenlerinden bir kişi
Akbayar:
Namuslu, temiz ve yüce
Akbeğ:
Namuslu ve varsıl, akbay, ak bey
Akbek:
Namuslu ve varsıl, akbay, ak bey, ak beğ
Akbel:
Ak, beyaz, ile ‘bir dağın iki tepesi arasında geçit veren çukurca yer anlamına gelen ‘bel’ sözcüğünden oluşan bir ad
Akbilge:
Lekesiz ve bilge, temiz bilge
Akbora:
Ak yel, ak fırtına
Akbudak:
Ak renkli budak
Akbulut:
Beyaz bulut, pamuk bulut
Akburç:
Ak renkli ak renkli kale burcu
Akburçak:
Bir metre boyu olabilen bir burçak türü
Akcan:
Temiz can
Akça:
Oldukça ak renkli, beyaza yakın, beyazca
Akçakaya:
Oldukça ak renkli kaya, beyazca kaya
Akçakıl:
Ak renkte küçük taş, akarsu kıyılarındaki ak renkli küçük taş
Akçal:
Ak renge yakın, beyaza yakın beyaza çalan
Akçalı:
Beyaz çalı, paraya bağlı, para ile ilgili, parası olan zengin
Akçasu:
Ak su, duru su
Akçay:
Duru çay, ak su
Akçayel:
Anadolu’nun kimi yerinde kuzeyden, kimi yerinde de kuzey batıdan esen yel
Akçıl:
Beyaza yakın, beyazı çok, içinde ak renk bulunan, kırçıl
Akçınar:
Bir çınar türü
Akçit:
Ak güneş, aydınlık yüz, ışıklı yüz
Akdağ:
Anadolu’nun kimi yerlerindeki dağların adı, ak renkli dağ
Akdal:
Beyaz dal
Akdamar:
Beyaz damar, akan damar
Akdemir:
Döğme demir
Akdeniz:
Ülkemizin güneyindeki deniz
Akdik:
Ak renkte ve dik
Akdiken:
Gövemeriği ya da geyik dikeni de denilen bir bitki alıç
Akdoğan:
Kıvrık ve kısa gagalı, yırtıcı bir kuş
Akdoğdu:
(beyaz tenli doğan bebeğe verilir) ak tenli doğan kimse
Akdoğmuş:
Akça pakça doğmuş, beyaz tenli doğmuş
Akdoğu:
Beyaz şafak, ak ışıklı doğu
Akdora:
Ak renkte dağ tepesi, ak doruk
Akdoruk:
Beyaz renkte, ağaçsız dağ tepesi
Akduman:
Beyaz duman
Akdur:
Ak ve dur, akıp git ve dur, akıp dur, sürekli olarak ak
Akel:
Eli temiz, güvenilir
Aker:
Namuslu yiğit
Akersan:
Yiğit sanlı
Akersoy:
Namuslu ve yiğit soylu
Akgiray:
Temiz ve yaraşır
Akgüç:
Namuslu ve güçlü
Akgün:
Aydınlık gün, mutlu gün
Akgündüz:
Aydınlık gündüz
Akgüner:
Aydınlık sabah vakti
Akgüngör:
Aydınlık günler gör
Akhan:
Ak soylu han
Akhun:
Güney Hun Devleti
Akıman:
Eli açık, yiğit, yiğit kimse
Akın:
Güçlüklerden yılmayan
Akınalp:
Akın yiğidi
Akıner:
Ekın eri, akın yapan er
Akıneri:
Akın yapan yiğit, akıncı yiğit
Akıntan:
Tan vakti,, tanyeri ağarırkenyapılan akın
Akif:
İbadet eden
Akkor:
Işık saçan aklığa varıncaya değin ısıtılmış olan, beyaz kor, beyaz ateş
Akköz:
Ak renkte göz, ak kor
Akman:
Lekesiz, temiz kimse, temiz ak, güzel, ak alımlı
Akmaner:
Lekesiz yiğit, ak alınlı kimse
Akmeriç:
‘ak gibi meriç’ duru sulu meriç
Akna:
Kanaatkar
Aköz:
Özü ak, temiz,
Akpolat:
Ak çelik, manas destanı’nda geçen bir ad
Aksal:
‘birçok kalın direğin ya yana bağlanmasıyla yapılan, düz ve korkuluksuz deniz ya da ırmak taşıtı’ demek olan ‘sal’ ile ‘ak’tan oluşmuş bir ad
Aksan:
Temiz, lekesiz ün
Aksay:
Ak renkte yassı ta, boz renkli kayalık yer
Aksel:
Beyaz sel
Aksın:
Akıp gitsin, aksın gitsin, doğrusun temizsin
Aksoy:
Temiz soy, lekesiz soy
Aksu:
Kayalardan sızan tatlı ve duru su, anadolu’da birçok akarsu ve yer adı
Aksungur:
Atmacaya benzeyen bir kuş, akdoğan
Akşın:
Teni ve kılları ak renkli kimse
Akşit:
Işıklı yüz, aydınlık yüz, güneş, gün yüzlü, kutlu, uğurlu
Aktaç:
Gelin tacı
Aktan:
Aydınlık sabah vakti, avlu, evin önündeki açıklık
Aktaş:
Beyaz taş, kireçtaşı
Aktay:
Beyaz tay; toktamış han’ın başkomutanı, kırgızlardan bir boyun atası
Aktekin:
Ak şehzade
Aktimur:
Dövme demir, akdemir
Aktolga:
Ak kargı
Aktuğ:
beyaz tuğ
Aktuna:
Duru tuna, berrak tuna
Aktün:
Aydınlık gece, ışıklı gece
Akün:
İyi ad, temiz ad, temiz ün
Akünal:
Temiz ün sahibi ol
Akyel:
Güneyden esen yel, lodos, (kimi yerde) doğudan esen yel, (kimi yerlerde) kuzeyden esen yel, poyraz
Alaaddin:
Din uğruna çalışan
Alanay:
Alanları aydınlatan ay
Alaner:
Alan eri, meydan yiğidi
Alangu:
Altın geyik
Alatan:
Güneş’in doğuşundan önceki vakit
Alaz:
Yanan ve ışık veren nesnelerin türlü biçimlerde de uzanan dili, yalaz, yalım alev
Algan:
Ele geçiren, alan, kentleri, ülkeleri ele geçiren
Algın:
Sevdalı, tutkun, vurgun, aşık, güçlü, dolgun, keskin, iyi, güzel algün kızıl gün, al renkli güneş, kızıl güneş
Alhan:
Al renkli prens
Ali:
Yüce, ulu
Alican:
Candan, cana yakın
Alihan:
Ali ve Han
Alişan:
Şanı şerefi en yüksek olan
Alkan:
Kızıl kan
Alkım:
Yağmur sonu gökte beliren renkli görüntü, gökkuşağı
Alkın:
Korkusuz, yiğit, kızıl kın
Alkor:
Kıpkırmızı ateş, kızıl köz
Alkun:
El gün, herkes
Alp:
Yiğitler yiğidiyiğit, kahraman, bahadır, yürekli, babayiğit
Alpagu:
Tek başına düşmana saldıran yiğit
Alpağan:
Yiğit
Alpar:
Yiğit, kahraman, yiğit er, alp er, yiğit kişi
Alparslan:
Yiğit arslan, kahraman aslan
Alpartur:
Kendine güveni olan yiğit
Alpaslan:
Arslan gibi cesur, yiğit savaşçı beyi
Alpay:
Yiğit ay, yiğit ve ay gibi güzel
Alpaydın:
Yiğit ve aydınlık, yiğit ve bilgili yiğit ve aydın
Alpçetin:
Yiğit ve çetin kişi
Alpdemir:
Yiğit ve demir gibi
Alpdoğan:
Yiğit ve doğan kuşu gibi, yiğit ve yırtıcı, yiğit doğmuş olan, yiğit doğan
Alper:
Cesur, yiğit
Alperen:
Yiğit ve ermiş kişi
Alpergin:
Yiğit ve ergin, yiğit ve olgun
Alpermiş:
Yiğit ve ermiş kişi
Alpertunga:
Kaplan gibi yiğit erkek, tarihsel türk adlarından iran mitolojisinde afrasiyap’ın türkçe adı. Yiğitlik simgesi
Alpgiray:
Kırım hanlarından. ‘giray’ kırım hanlarına verilen bir ünvandı. Yiğit ve yaraşır
Alphan:
Yiğit han
Alpkan:
Yiğit, yiğit kanlı, soyca yiğit olan
Alpkutlu:
Yiğit ve uğurlu, uğurlu yiğit
Alpman:
Yiğit kimse
Alpsoy:
Soyca yiğit olan, soylu
Alptekin:
Biricik yiğit, yiğit prens
Alptuğ:
Yiğit tuğu, yiğitlik simgesi
Alptuğrul:
Yiğit alıcı kuş, yiğit doğan
Alsaç:
Al renkli saç, kızıl saç, al ve saç, al ve ortalığa dağıt
Alsan:
Ünlen, san, al tanın
Altan:
Kızıl şafak, kızıl tan, altın, tatar hanlarına verilen bir unvan
Altanay:
Kızıl tan eri, kızıl şafak yiğidi, altın renkli şafak
Altay:
Altın, yüce dağ, orta asya’daki tanrıdağı, tiyanşan dağları, asya’da bir türk budunu
Altemur:
Kızıl kor durumuna gelmiş demir
Altınay:
Altından yapılmış ay
Altıner:
Altın gibi değerli kimse
Altınöz:
Özü altın gibi olan kimse
Altınsoy:
Çok değerli soy, altın gibi soy
Altıntuğ:
Çok değerli tuğ
Altuğ:
Al renkli tuğ, kızıl tuğ, kızıl tuğlu
Altuna:
Al renkli tuna, kızıl tuna
Altunay:
Altından yapılmış ay altın ay
Altunç:
Kızıl tunç
Altuner:
Çok değerli kimse, altın yiğit
Altunhan:
Çin’de cumhuriyet kuruluncaya değin hanlık yapmış olan ünlü devlet adamı
Altuntaş:
Üçüncü harzem devleti’ni kuran kişi
Amaç:
Ulaşılmak istenilen yüce ülkü, erek
Andak:
Ak ant, temiz yemin, diken, sellerin oyduğu yar
Anıl:
İhtiyatlı, tedbirli, aceleci olmayan, adın her zaman anılsın
Ankan:
Temiz soy
Ant:
Tanrı’yı, kutsal bilinen şeyleri tanık göstererek yapılan onama ya da yansıma, söz verme
Apaydın:
Işıklar içinde, çok aydınlık
Aral:
Asya’da bir göl, iki şey arası iki şey arasındaki göl ya da deniz, sıra dağlar
Aras:
Doğu anadolu’da bir ırmak, erzurum’a bağlı bir bucak, bulunulmuş mal
Arbas:
Çok güçlü erkek
Arca:
Çam, çam ağacı, temiz
Arda:
Hükümdar, kumandan asası, meriç nehrinin bir kolu, sonra gelen
Ardıç:
Güzel kokulu yapraklarını kışın da dökmeyen bir ağaç, dağ servisi, çamgillerden kokulu bir ot
Ardıl:
Arkadan gelen, sonra gelen (ilk ya da birkaç çocuktan sonra doğan), öncekinden sonra, ardından gelen
Arel:
Temiz, dürüst
Argın:
Yorgun, bitkin, zayıf, bir tür yaban armudu
Argun:
Yorgun, bitkin, zayıf, argın, pars türünden bir yırtıcı, cengizhan soyunun iran’da kurulduğu ilhanlı devleti’nin dördüncü hükümdarının adı; kamıştan yapılmış bir çalgı; gizli, saklı, arınmış, çok temiz
Argün:
Temiz, aydınlık gün
Arhan:
Temiz han, temiz yönetici, yiğit han
Arıcan:
Temiz kimse
Arıç:
Dirlik, düzenlik, barış
Arıel:
Dürüst, temiz kimse, temiz elli, temiz el
Arıer:
Temiz er, katışıksız, er, temiz kimse
Arıhan:
Bkz. Arhan
Arıkal:
Temiz kal
Arıkan:
Saf kan, temiz kan, soylu kan
Arıker:
Temiz kimse, çelimsiz erkek
Arıkut:
Temiz ve kutlu
Arıman:
Dürüst ve temiz kişi
Arın:
Temiz arı, saf, katışıksız, tertemiz ol, arılaş
Arınç:
Erinç, huzur, barış
Arısal:
Arı gibi çalışkan
Arısan:
Adı, sanı temiz kimse
Arısoy:
Katışıksız soy, temiz soy, soyu temiz kimse
Arısu:
Katışıksız su, arı duru su, temiz su, saf su
Arış:
Kağnı otu
Arıt:
Arınmasını sağla, temiz bir duruma getir, arılaştır
Arıtan:
Temiz bir duruma getiren, temizleyen
Arıtaş:
Temiz taş
Arif:
Anlayışlı, tanınmış, meşhur, bilgi sahibi
Arkan:
Arı kan, temiz kan, soylu kan
Arkın:
Arkada, geride olan, ağır, yavaş, sakin dingin
Arkun:
Bkz. Arkın
Arkut:
Temiz ve uğurlu arı ve kutlu
Armağan:
Birine karşılıksız olarak verilen şey, birini sevindirmek, gönlünü hoş etmek için verilen şey ödül
Arsal:
Arı gibi, arısal, kumral
Arsan:
Yüce gönüllü, adı sanı, temiz kimse, arı san
Arsen:
Kurtuluş
Arslan:
Aslan
Arslaner:
Aslaner
Arsoy:
Arısoy
Arsu:
Arısu
Artaç:
Dost, aynı meslekte olan
Artan:
Fazlalık, üstünlük
Artuk:
Artmış olan, artan, kalan, üstün, ünlü selçuklu emiri
Artun:
Kendine güvenen, onurlu, ağırbaşlı
Artunç:
Arı tunç, katışıksız tunç
Arun:
Bkz. Arın
Asal:
Bir şeyde öğe olan, temel
Asım:
Günahtan, haramdan çekinen, iffetli
Asutay:
Yaramaz, huysuz tay, yaramaz çocuk
Aşan:
Öte yana geçip giden, yüksek bir yerin, ötesine geçen, uygur yazıtlarında geçen bir ad
Aşar:
Aşıp gider, öte yana geçer,
Aşkın:
Üstün, benzerlerini aşmış, sevgilin
Aşkınay:
Aşıp gitmekte olan, ay, yeni ay, ışkın ay
Aşkıner:
Üstün er, üstün kimse
Aşkun:
Bkz. Aşkın
Ata:
Baba, dede, dedelerden her biri, soyun büyüğü
Atabay:
Saygıdeğer ve varsıl kimse, seçuklular döneminde bir unvan, atabey
Atabey:
Bkz. Atabek
Atacan:
Hoşgörüsü olan kimse, babacan
Ataç:
Atalardan sürüp gelen
Atadan:
Atalardan sürüp gelen, ataç
Ataeli:
Ata yurdu, ataların doğup büyüdüğü, yaşadığı yer
Atahan:
Büyük yönetici, ata durumundaki han
Atak:
Atılgan yiğit, yürekli
Atakan:
Atalardan gelen kan, korkusuz
Ataker:
Atılgan yiğit, atılgan ve yiğit
Atakol:
Atılgan ol
Atakul:
Ataya kul, ataya kul olan, ata kulu, lala
Atalay:
Ünlü, şöhretli
Ataman:
Ata, ata kişi, başkan bağbuğ
Atamer:
‘benim atam er kişidir’, yiğit atam
Ataner:
‘senin atan er kişidir, yiğittir
Ataol:
Gelecek kuşaklara baba, ata olasın
Atasagun:
Hekimlerin babası, atası
Atasay:
Atayı say, ataya saygı göster
Atasev:
Atayı, ataları, babayı sev
Ataseven:
Atasını, babasını seven
Atasever:
Atalarını seven kimse
Atasevin:
Atalarınla sevin
Atasoy:
Ata soyu, atadan
Atay:
Herkesçe tanınan tanınmış kişi, ünlü kişi
Ateş:
Cisimlerin tutuşmasıyla oluşan ısı ve ışık, coşku
Atıf:
Şefkatli sevecen, bağlayan
Atıl:
(‘atılmak’tan buyruk) ‘ileri doğru koş’, ‘saldır’ ‘fırla’
Atılay:
Ünlü, şöhretli
Atılgan:
Güçlüklerden ve tehlikelerden yılmayarak daima ileriye atılan, girişken, tez canlı
Atım:
Atılan bir şeyin gidebildiği uzaklık
Atınç:
‘sevinç’ ‘övünç’ gibi sözcükler örnekleşerek ‘atmak’ eyleminden yapılmış bir sözcük
Atilla:
Harpçi, fetheden, bir Türk hakanı
Atlas:
Üstü ipek, altı pamuk kumaş, diba
Atlıhan:
Ünlü han, atı olan, han, söylenceye göre, oğuz han’ınm atası attila hunların büyük imparatoru
Avni:
Yardım etmiş, yardımla ilgili
Avşar:
Bkz. Afşar avunç insanı avutan, teselli eden şey
Ayalp:
Ay gibi güzel ve yiğit
Ayanç:
Saygı
Ayas:
Duru ve dingin havada çıkan kuru soğuk, ayaz
Ayaydın:
Çok aydınlık, ay gibi aydınlık, ay ışığı
Ayaz:
Duru ve dingin havada çıkan kuru soğuk, bulutsuz ve ay ışıklı gecede çıkan soğuk
Aybar:
İnsanda saygı uyandıran görünüş, görkem
Aybars:
Ay gibi güzel, pars gibi yırtıcı, (hun imparatoru attila’nın amcasının adı)
Aybay:
Ay kadar güzel ve zengin
Aybek:
Hindistan’da saltanat süren raziye hatun’un ünlü komutanı, daha sonraki adı kutluğ han
Ayberk:
Sağlam kişilik, ayın şimşek gibi parlaklığı
Aybey:
Ay gibi doğan erkek, bey
Aybora:
Ay kadar güzel, fırtına kadar yıkıcı, ay ve fırtına
Aycan:
Ay gibi kimse, ay ve can
Ayçetin:
Ay kadar güzel ve çetin
Aydar:
Manas destanı’nda adı geçen bir kahraman, perçem
Aydemir:
Doğtamacı keseri, ay biçiminde bir balta
Aydeniz:
Ay ile deniz
Aydın:
Okumuş, bilgili görgülü ve aydınlık kimse, ışıklı, parlak, kutlu, uğurlu, aydınlık, ay ışığı bulunan gece, ege bölgesi’nde bir il
Aydınalp:
Aydınlık ve yiğit
Aydınay:
Her yeri aydınlatan ay, aydınlık ay, parlak ay
Aydıner:
Aydınlık yüzlü kimse
Aydıntan:
Işıklı sabah vakti, aydınlık sabah vakti
Aydinç:
Dinç ay, ay gibi güzrl ve dinç
Aydoğan:
Ay gibi doğmuş olan
Aydoğdu:
Ay gibi doğmuş olan, ay gibi doğan
Aydoğmuş:
Ay gibi doğmuş, ay kadar güzel olan
Aydolun:
Ay’ın on dördü, dolunay
Aygen:
Gönül arkadaşı, sevgili
Aygören:
Ay’ın doğduğunu, gören, aylı gecede doğan
Aygün:
Ay ile güneş, ay ve güneş kadar güzel
Ayhan:
Ay gibi aydınlatan
Aykaç:
Güzel söz söyleyen, ozan
Aykul:
Ay gibi kutlu, ay kadar uğurlu
Aykut:
Kutlu, uğurlu, mükafat
Aykutalp:
Ay kadar kutlu ve yiğit, ertuğrul gazi’nin yanında anadolu’ya geçen bir türk komutanı
Ayman:
Ay gibi güzel kimse
Aymete:
Ay ve hun imparatoru mete’den oluşmuş bir ad
Aymutlu:
Ay gibi güzrl ve mutlu, mutlu ay
Aypolat:
Ay gibi güzel ve polat gibi sağlam
Ayral:
Başkalarından değişik olan, ayrı olan
Aysal:
Ay’la ilgili, ay gibi
Aysan:
Ay gibi güzel ad
Aysen:
Sen ay gibisin
Aysev:
Ay’ı sev
Aysın:
Ay gibi güzelsin, sen ay’sın
Aysoy:
Ay gibi güzel soy
Ayşan:
Ay gibi parlak şan, şanı, ay gibi olan, ay şanlı
Aytaç:
Ay tacı, ay’a taç olan
Aytan:
Ay gibi güzel, tan gibi aydınlık
Aytar:
Olanları bildiren, haber veren
Aytek:
Ay gibi tek olan
Aytekin:
Selçuklu dönemi adlarından, ay prensi, ay gibi güzel ve biricik
Aytemur:
Ay gibi güzel ve demir gibi sağlam
Aytimur:
Horasan’da 1344 yıllarında hüküm süren bir türk hanı
Aytok:
Ay gibi güzel ve tok
Aytolun:
Ay’ın on dördü, ay’ın dolunay durumu, dolunay
Aytun:
Ay ve gece, aylı gece
Aytuna:
Ay gibi güzel ve tuna irmağı gibi görkemli
Aytunca:
Ay gibi güzel ve tunca irmağı gibi görkemli
Aytunç:
Ay gibi güzel ve tunç gibi sağlam
Aytürk:
Ay gibi güzel ve türk gibi güçlü
Ayvaz:
Ermen uşak
Azim:
Büyük, ulu, kararlı
Aziz:
Sevgili, az bulunur
Azmi:
Kararlılık, güçlü. Baha güzellik, parıltı
Azrak:
Çok az bulunur, değerli