A Harfi İle Başlayan En Güzel Erkek İsimleri ve Anlamları 2023 Popüler A İle Başlayan isimler

A Harfi ile başlayan en güzel erkek isimleri ve anlamları sizler için derledik. Çocuk bekleyen aileler tarafından isim arayışları en tatlı ve sancılı süreçlerden biridir. Bizlerde bu süreci bir nebze kolaylaştırabilmek amacıyla A harfi ile başlayan erkek bebek isimlerini sizin için yayınlıyoruz.

Lousa dönemindeki anne adaylarının en sevdiği ve en zorlandığı kısımlardan biride bebeği için isim seçme kısmıdır. Bu yükü hafifletmek adına sizler için a harfi ile başlayan en güzel erkek isimleri ve anlamlarını haberimizde derledik. İşte o isimler ve anlamları...

A HARFİ İLE BAŞLAYAN EN GÜZEL ERKEK İSİMLERİ VE ANLAMLARI:

Abbas::
Aslan, kahraman

Abdi::
İtaat eden

Abdulaziz::
İzzet, kudret, şeref sahibi Allah’ın kulu

Abdulbaki::
Ezelden ebede varolan Allah’ın kulu

Abdulhamit::
Hamd olunan Allah’ın kulu

Abdulkerim::
Çok cömert olan Allah’ın kulu

Abdullah::
Allah’ın kulu

Abdurrahman:
Rahmet sahibi Allah’ın kulu

Abidin:
İmanlı, inançlı, çok ibadet eden.

Abuzer:
Altın suyu, altın suyu gibi parlak

Acahan:
Amca, saygıdeğer, büyük

Acar:
Cesur, becerikli

Aclan:
Hızlı, aceleci

Adal:
Nam kazan, ün al

Adem:
Allah’ın yarattığı ilk insan

Adıvar:
Adı yok değil adsız değil, adlandırılmış

Adil:
Doğruluk gösteren-adaletli davranan

Adnan:
Cennette ölümsüzlüğe kavuşan

Affan:
Haramdan uzak olan

Afşar:
Eli çabuk, çabuk iş gören, oğuz han’ın oğullarından birinin adı, türkmenlerin bir boyunun adı

Afşin::
Tuğrul bey ve alpaslan döneminde anadolu’nun ele geçirilmesinde yeri olan ünlü türk komutanı, savaşlarda kullanılan, giysi, kargı.silah, zırh

Agah::
Bilgili, uyanık

Ağa::
Büyük kardeş, ağabey, köy ve kasabalarda büyük toprak sahibi olan varlıklı kimse, eski türklerde kimi örgütlerin başında bulunanlara verilen san

Ağan:
Geceleri gökte, ara sıra, hızla akıp gittiği görülen ışıklı nokta, göktaşı, akanyıldız

Ağaner:
Akanyıldız gibi güzel er, akaner

Ağca:
Rengi beyaza yakın, beyazca akça,

Ahmed:
Çok övülmüş, Methedilmiş, Hz. Muhammed’in isimlerinden biri ‘Türk dili kurallarında d harfi t olarak kullanılır.’

Ahmet:
Övülmüş, Methedilmiş

Akad:
Doğruluğuyla tanınmış, dürüst

Akalın:
Temiz alın, açık alın, ak alın

Akalp:
Ak yiğit, ak er, temiz yiğit

Akanay:
Akıp giden ay

Akaner:
Akıp giden yiğit

Akar:
‘akmak’ eylemini yapar

Akarsu:
Dere çay, ırmak gibi akıp giden suların genel adı

Akartuna:
Akıp giden tuna irmağı

Akartürk:
Su gibi akıcı türk

Akasoy:
Ağa soylu, soyunda ağalık bulunan kimse ağa soyu

Akat:
Bkz. Akad

Akatay:
Temiz ve herkesçe bilinen kimse

Akay:
Parlak ay, aydınlık, ışık ay, dolunay adam, erkek, kuzey türklerinde erkek çocuklarından büyüğe verieln ad, ağa

Akaydın:
Temiz ve aydınlık, ak aydınlık

Akbatu:
Temiz ve güçlü

Akbatur:
Namuslu ve yiğit

Akbay:
Namuslu ve varsıl, mısır türk kölemenlerinden bir kişi

Akbayar:
Namuslu, temiz ve yüce

Akbeğ:
Namuslu ve varsıl, akbay, ak bey

Akbek:
Namuslu ve varsıl, akbay, ak bey, ak beğ

Akbel:
Ak, beyaz, ile ‘bir dağın iki tepesi arasında geçit veren çukurca yer anlamına gelen ‘bel’ sözcüğünden oluşan bir ad

Akbilge:
Lekesiz ve bilge, temiz bilge

Akbora:
Ak yel, ak fırtına

Akbudak:
Ak renkli budak

Akbulut:
Beyaz bulut, pamuk bulut

Akburç:
Ak renkli ak renkli kale burcu

Akburçak:
Bir metre boyu olabilen bir burçak türü

Akcan:
Temiz can

Akça:
Oldukça ak renkli, beyaza yakın, beyazca

Akçakaya:
Oldukça ak renkli kaya, beyazca kaya

Akçakıl:
Ak renkte küçük taş, akarsu kıyılarındaki ak renkli küçük taş

Akçal:
Ak renge yakın, beyaza yakın beyaza çalan

Akçalı:
Beyaz çalı, paraya bağlı, para ile ilgili, parası olan zengin

Akçasu:
Ak su, duru su

Akçay:
Duru çay, ak su

Akçayel:
Anadolu’nun kimi yerinde kuzeyden, kimi yerinde de kuzey batıdan esen yel

Akçıl:
Beyaza yakın, beyazı çok, içinde ak renk bulunan, kırçıl

Akçınar:
Bir çınar türü

Akçit:
Ak güneş, aydınlık yüz, ışıklı yüz

Akdağ:
Anadolu’nun kimi yerlerindeki dağların adı, ak renkli dağ

Akdal:
Beyaz dal

Akdamar:
Beyaz damar, akan damar

Akdemir:
Döğme demir

Akdeniz:
Ülkemizin güneyindeki deniz

Akdik:
Ak renkte ve dik

Akdiken:
Gövemeriği ya da geyik dikeni de denilen bir bitki alıç

Akdoğan:
Kıvrık ve kısa gagalı, yırtıcı bir kuş

Akdoğdu:
(beyaz tenli doğan bebeğe verilir) ak tenli doğan kimse

Akdoğmuş:
Akça pakça doğmuş, beyaz tenli doğmuş

Akdoğu:
Beyaz şafak, ak ışıklı doğu

Akdora:
Ak renkte dağ tepesi, ak doruk

Akdoruk:
Beyaz renkte, ağaçsız dağ tepesi

Akduman:
Beyaz duman

Akdur:
Ak ve dur, akıp git ve dur, akıp dur, sürekli olarak ak

Akel:
Eli temiz, güvenilir

Aker:
Namuslu yiğit

Akersan:
Yiğit sanlı

Akersoy:
Namuslu ve yiğit soylu

Akgiray:
Temiz ve yaraşır

Akgüç:
Namuslu ve güçlü

Akgün:
Aydınlık gün, mutlu gün

Akgündüz:
Aydınlık gündüz

Akgüner:
Aydınlık sabah vakti

Akgüngör:
Aydınlık günler gör

Akhan:
Ak soylu han

Akhun:
Güney Hun Devleti

Akıman:
Eli açık, yiğit, yiğit kimse

Akın:
Güçlüklerden yılmayan

Akınalp:
Akın yiğidi

Akıner:
Ekın eri, akın yapan er

Akıneri:
Akın yapan yiğit, akıncı yiğit

Akıntan:
Tan vakti,, tanyeri ağarırkenyapılan akın

Akif:
İbadet eden

Akkor:
Işık saçan aklığa varıncaya değin ısıtılmış olan, beyaz kor, beyaz ateş

Akköz:
Ak renkte göz, ak kor

Akman:
Lekesiz, temiz kimse, temiz ak, güzel, ak alımlı

Akmaner:
Lekesiz yiğit, ak alınlı kimse

Akmeriç:
‘ak gibi meriç’ duru sulu meriç

Akna:
Kanaatkar

Aköz:
Özü ak, temiz,

Akpolat:
Ak çelik, manas destanı’nda geçen bir ad

Aksal:
‘birçok kalın direğin ya yana bağlanmasıyla yapılan, düz ve korkuluksuz deniz ya da ırmak taşıtı’ demek olan ‘sal’ ile ‘ak’tan oluşmuş bir ad

Aksan:
Temiz, lekesiz ün

Aksay:
Ak renkte yassı ta, boz renkli kayalık yer

Aksel:
Beyaz sel

Aksın:
Akıp gitsin, aksın gitsin, doğrusun temizsin

Aksoy:
Temiz soy, lekesiz soy

Aksu:
Kayalardan sızan tatlı ve duru su, anadolu’da birçok akarsu ve yer adı

Aksungur:
Atmacaya benzeyen bir kuş, akdoğan

Akşın:
Teni ve kılları ak renkli kimse

Akşit:
Işıklı yüz, aydınlık yüz, güneş, gün yüzlü, kutlu, uğurlu

Aktaç:
Gelin tacı

Aktan:
Aydınlık sabah vakti, avlu, evin önündeki açıklık

Aktaş:
Beyaz taş, kireçtaşı

Aktay:
Beyaz tay; toktamış han’ın başkomutanı, kırgızlardan bir boyun atası

Aktekin:
Ak şehzade

Aktimur:
Dövme demir, akdemir

Aktolga:
Ak kargı

Aktuğ:
beyaz tuğ

Aktuna:
Duru tuna, berrak tuna

Aktün:
Aydınlık gece, ışıklı gece

Akün:
İyi ad, temiz ad, temiz ün

Akünal:
Temiz ün sahibi ol

Akyel:
Güneyden esen yel, lodos, (kimi yerde) doğudan esen yel, (kimi yerlerde) kuzeyden esen yel, poyraz

Alaaddin:
Din uğruna çalışan

Alanay:
Alanları aydınlatan ay

Alaner:
Alan eri, meydan yiğidi

Alangu:
Altın geyik

Alatan:
Güneş’in doğuşundan önceki vakit

Alaz:
Yanan ve ışık veren nesnelerin türlü biçimlerde de uzanan dili, yalaz, yalım alev

Algan:
Ele geçiren, alan, kentleri, ülkeleri ele geçiren

Algın:
Sevdalı, tutkun, vurgun, aşık, güçlü, dolgun, keskin, iyi, güzel algün kızıl gün, al renkli güneş, kızıl güneş

Alhan:
Al renkli prens

Ali:
Yüce, ulu

Alican:
Candan, cana yakın

Alihan:
Ali ve Han

Alişan:
Şanı şerefi en yüksek olan

Alkan:
Kızıl kan

Alkım:
Yağmur sonu gökte beliren renkli görüntü, gökkuşağı

Alkın:
Korkusuz, yiğit, kızıl kın

Alkor:
Kıpkırmızı ateş, kızıl köz

Alkun:
El gün, herkes

Alp:
Yiğitler yiğidiyiğit, kahraman, bahadır, yürekli, babayiğit

Alpagu:
Tek başına düşmana saldıran yiğit

Alpağan:
Yiğit

Alpar:
Yiğit, kahraman, yiğit er, alp er, yiğit kişi

Alparslan:
Yiğit arslan, kahraman aslan

Alpartur:
Kendine güveni olan yiğit

Alpaslan:
Arslan gibi cesur, yiğit savaşçı beyi

Alpay:
Yiğit ay, yiğit ve ay gibi güzel

Alpaydın:
Yiğit ve aydınlık, yiğit ve bilgili yiğit ve aydın

Alpçetin:
Yiğit ve çetin kişi

Alpdemir:
Yiğit ve demir gibi

Alpdoğan:
Yiğit ve doğan kuşu gibi, yiğit ve yırtıcı, yiğit doğmuş olan, yiğit doğan

Alper:
Cesur, yiğit

Alperen:
Yiğit ve ermiş kişi

Alpergin:
Yiğit ve ergin, yiğit ve olgun

Alpermiş:
Yiğit ve ermiş kişi

Alpertunga:
Kaplan gibi yiğit erkek, tarihsel türk adlarından iran mitolojisinde afrasiyap’ın türkçe adı. Yiğitlik simgesi

Alpgiray:
Kırım hanlarından. ‘giray’ kırım hanlarına verilen bir ünvandı. Yiğit ve yaraşır

Alphan:
Yiğit han

Alpkan:
Yiğit, yiğit kanlı, soyca yiğit olan

Alpkutlu:
Yiğit ve uğurlu, uğurlu yiğit

Alpman:
Yiğit kimse

Alpsoy:
Soyca yiğit olan, soylu

Alptekin:
Biricik yiğit, yiğit prens

Alptuğ:
Yiğit tuğu, yiğitlik simgesi

Alptuğrul:
Yiğit alıcı kuş, yiğit doğan

Alsaç:
Al renkli saç, kızıl saç, al ve saç, al ve ortalığa dağıt

Alsan:
Ünlen, san, al tanın

Altan:
Kızıl şafak, kızıl tan, altın, tatar hanlarına verilen bir unvan

Altanay:
Kızıl tan eri, kızıl şafak yiğidi, altın renkli şafak

Altay:
Altın, yüce dağ, orta asya’daki tanrıdağı, tiyanşan dağları, asya’da bir türk budunu

Altemur:
Kızıl kor durumuna gelmiş demir

Altınay:
Altından yapılmış ay

Altıner:
Altın gibi değerli kimse

Altınöz:
Özü altın gibi olan kimse

Altınsoy:
Çok değerli soy, altın gibi soy

Altıntuğ:
Çok değerli tuğ

Altuğ:
Al renkli tuğ, kızıl tuğ, kızıl tuğlu

Altuna:
Al renkli tuna, kızıl tuna

Altunay:
Altından yapılmış ay altın ay

Altunç:
Kızıl tunç

Altuner:
Çok değerli kimse, altın yiğit

Altunhan:
Çin’de cumhuriyet kuruluncaya değin hanlık yapmış olan ünlü devlet adamı

Altuntaş:
Üçüncü harzem devleti’ni kuran kişi

Amaç:
Ulaşılmak istenilen yüce ülkü, erek

Andak:
Ak ant, temiz yemin, diken, sellerin oyduğu yar

Anıl:
İhtiyatlı, tedbirli, aceleci olmayan, adın her zaman anılsın

Ankan:
Temiz soy

Ant:
Tanrı’yı, kutsal bilinen şeyleri tanık göstererek yapılan onama ya da yansıma, söz verme

Apaydın:
Işıklar içinde, çok aydınlık

Aral:
Asya’da bir göl, iki şey arası iki şey arasındaki göl ya da deniz, sıra dağlar

Aras:
Doğu anadolu’da bir ırmak, erzurum’a bağlı bir bucak, bulunulmuş mal

Arbas:
Çok güçlü erkek

Arca:
Çam, çam ağacı, temiz

Arda:
Hükümdar, kumandan asası, meriç nehrinin bir kolu, sonra gelen

Ardıç:
Güzel kokulu yapraklarını kışın da dökmeyen bir ağaç, dağ servisi, çamgillerden kokulu bir ot

Ardıl:
Arkadan gelen, sonra gelen (ilk ya da birkaç çocuktan sonra doğan), öncekinden sonra, ardından gelen

Arel:
Temiz, dürüst

Argın:
Yorgun, bitkin, zayıf, bir tür yaban armudu

Argun:
Yorgun, bitkin, zayıf, argın, pars türünden bir yırtıcı, cengizhan soyunun iran’da kurulduğu ilhanlı devleti’nin dördüncü hükümdarının adı; kamıştan yapılmış bir çalgı; gizli, saklı, arınmış, çok temiz

Argün:
Temiz, aydınlık gün

Arhan:
Temiz han, temiz yönetici, yiğit han

Arıcan:
Temiz kimse

Arıç:
Dirlik, düzenlik, barış

Arıel:
Dürüst, temiz kimse, temiz elli, temiz el

Arıer:
Temiz er, katışıksız, er, temiz kimse

Arıhan:
Bkz. Arhan

Arıkal:
Temiz kal

Arıkan:
Saf kan, temiz kan, soylu kan

Arıker:
Temiz kimse, çelimsiz erkek

Arıkut:
Temiz ve kutlu

Arıman:
Dürüst ve temiz kişi

Arın:
Temiz arı, saf, katışıksız, tertemiz ol, arılaş

Arınç:
Erinç, huzur, barış

Arısal:
Arı gibi çalışkan

Arısan:
Adı, sanı temiz kimse

Arısoy:
Katışıksız soy, temiz soy, soyu temiz kimse

Arısu:
Katışıksız su, arı duru su, temiz su, saf su

Arış:
Kağnı otu

Arıt:
Arınmasını sağla, temiz bir duruma getir, arılaştır

Arıtan:
Temiz bir duruma getiren, temizleyen

Arıtaş:
Temiz taş

Arif:
Anlayışlı, tanınmış, meşhur, bilgi sahibi

Arkan:
Arı kan, temiz kan, soylu kan

Arkın:
Arkada, geride olan, ağır, yavaş, sakin dingin

Arkun:
Bkz. Arkın

Arkut:
Temiz ve uğurlu arı ve kutlu

Armağan:
Birine karşılıksız olarak verilen şey, birini sevindirmek, gönlünü hoş etmek için verilen şey ödül

Arsal:
Arı gibi, arısal, kumral

Arsan:
Yüce gönüllü, adı sanı, temiz kimse, arı san

Arsen:
Kurtuluş

Arslan:
Aslan

Arslaner:
Aslaner

Arsoy:
Arısoy

Arsu:
Arısu

Artaç:
Dost, aynı meslekte olan

Artan:
Fazlalık, üstünlük

Artuk:
Artmış olan, artan, kalan, üstün, ünlü selçuklu emiri

Artun:
Kendine güvenen, onurlu, ağırbaşlı

Artunç:
Arı tunç, katışıksız tunç

Arun:
Bkz. Arın

Asal:
Bir şeyde öğe olan, temel

Asım:
Günahtan, haramdan çekinen, iffetli

Asutay:
Yaramaz, huysuz tay, yaramaz çocuk

Aşan:
Öte yana geçip giden, yüksek bir yerin, ötesine geçen, uygur yazıtlarında geçen bir ad

Aşar:
Aşıp gider, öte yana geçer,

Aşkın:
Üstün, benzerlerini aşmış, sevgilin

Aşkınay:
Aşıp gitmekte olan, ay, yeni ay, ışkın ay

Aşkıner:
Üstün er, üstün kimse

Aşkun:
Bkz. Aşkın

Ata:
Baba, dede, dedelerden her biri, soyun büyüğü

Atabay:
Saygıdeğer ve varsıl kimse, seçuklular döneminde bir unvan, atabey

Atabey:
Bkz. Atabek

Atacan:
Hoşgörüsü olan kimse, babacan

Ataç:
Atalardan sürüp gelen

Atadan:
Atalardan sürüp gelen, ataç

Ataeli:
Ata yurdu, ataların doğup büyüdüğü, yaşadığı yer

Atahan:
Büyük yönetici, ata durumundaki han

Atak:
Atılgan yiğit, yürekli

Atakan:
Atalardan gelen kan, korkusuz

Ataker:
Atılgan yiğit, atılgan ve yiğit

Atakol:
Atılgan ol

Atakul:
Ataya kul, ataya kul olan, ata kulu, lala

Atalay:
Ünlü, şöhretli

Ataman:
Ata, ata kişi, başkan bağbuğ

Atamer:
‘benim atam er kişidir’, yiğit atam

Ataner:
‘senin atan er kişidir, yiğittir

Ataol:
Gelecek kuşaklara baba, ata olasın

Atasagun:
Hekimlerin babası, atası

Atasay:
Atayı say, ataya saygı göster

Atasev:
Atayı, ataları, babayı sev

Ataseven:
Atasını, babasını seven

Atasever:
Atalarını seven kimse

Atasevin:
Atalarınla sevin

Atasoy:
Ata soyu, atadan

Atay:
Herkesçe tanınan tanınmış kişi, ünlü kişi

Ateş:
Cisimlerin tutuşmasıyla oluşan ısı ve ışık, coşku

Atıf:
Şefkatli sevecen, bağlayan

Atıl:
(‘atılmak’tan buyruk) ‘ileri doğru koş’, ‘saldır’ ‘fırla’

Atılay:
Ünlü, şöhretli

Atılgan:
Güçlüklerden ve tehlikelerden yılmayarak daima ileriye atılan, girişken, tez canlı

Atım:
Atılan bir şeyin gidebildiği uzaklık

Atınç:
‘sevinç’ ‘övünç’ gibi sözcükler örnekleşerek ‘atmak’ eyleminden yapılmış bir sözcük

Atilla:
Harpçi, fetheden, bir Türk hakanı

Atlas:
Üstü ipek, altı pamuk kumaş, diba

Atlıhan:
Ünlü han, atı olan, han, söylenceye göre, oğuz han’ınm atası attila hunların büyük imparatoru

Avni:
Yardım etmiş, yardımla ilgili

Avşar:
Bkz. Afşar avunç insanı avutan, teselli eden şey

Ayalp:
Ay gibi güzel ve yiğit

Ayanç:
Saygı

Ayas:
Duru ve dingin havada çıkan kuru soğuk, ayaz

Ayaydın:
Çok aydınlık, ay gibi aydınlık, ay ışığı

Ayaz:
Duru ve dingin havada çıkan kuru soğuk, bulutsuz ve ay ışıklı gecede çıkan soğuk

Aybar:
İnsanda saygı uyandıran görünüş, görkem

Aybars:
Ay gibi güzel, pars gibi yırtıcı, (hun imparatoru attila’nın amcasının adı)

Aybay:
Ay kadar güzel ve zengin

Aybek:
Hindistan’da saltanat süren raziye hatun’un ünlü komutanı, daha sonraki adı kutluğ han

Ayberk:
Sağlam kişilik, ayın şimşek gibi parlaklığı

Aybey:
Ay gibi doğan erkek, bey

Aybora:
Ay kadar güzel, fırtına kadar yıkıcı, ay ve fırtına

Aycan:
Ay gibi kimse, ay ve can

Ayçetin:
Ay kadar güzel ve çetin

Aydar:
Manas destanı’nda adı geçen bir kahraman, perçem

Aydemir:
Doğtamacı keseri, ay biçiminde bir balta

Aydeniz:
Ay ile deniz

Aydın:
Okumuş, bilgili görgülü ve aydınlık kimse, ışıklı, parlak, kutlu, uğurlu, aydınlık, ay ışığı bulunan gece, ege bölgesi’nde bir il

Aydınalp:
Aydınlık ve yiğit

Aydınay:
Her yeri aydınlatan ay, aydınlık ay, parlak ay

Aydıner:
Aydınlık yüzlü kimse

Aydıntan:
Işıklı sabah vakti, aydınlık sabah vakti

Aydinç:
Dinç ay, ay gibi güzrl ve dinç

Aydoğan:
Ay gibi doğmuş olan

Aydoğdu:
Ay gibi doğmuş olan, ay gibi doğan

Aydoğmuş:
Ay gibi doğmuş, ay kadar güzel olan

Aydolun:
Ay’ın on dördü, dolunay

Aygen:
Gönül arkadaşı, sevgili

Aygören:
Ay’ın doğduğunu, gören, aylı gecede doğan

Aygün:
Ay ile güneş, ay ve güneş kadar güzel

Ayhan:
Ay gibi aydınlatan

Aykaç:
Güzel söz söyleyen, ozan

Aykul:
Ay gibi kutlu, ay kadar uğurlu

Aykut:
Kutlu, uğurlu, mükafat

Aykutalp:
Ay kadar kutlu ve yiğit, ertuğrul gazi’nin yanında anadolu’ya geçen bir türk komutanı

Ayman:
Ay gibi güzel kimse

Aymete:
Ay ve hun imparatoru mete’den oluşmuş bir ad

Aymutlu:
Ay gibi güzrl ve mutlu, mutlu ay

Aypolat:
Ay gibi güzel ve polat gibi sağlam

Ayral:
Başkalarından değişik olan, ayrı olan

Aysal:
Ay’la ilgili, ay gibi

Aysan:
Ay gibi güzel ad

Aysen:
Sen ay gibisin

Aysev:
Ay’ı sev

Aysın:
Ay gibi güzelsin, sen ay’sın

Aysoy:
Ay gibi güzel soy

Ayşan:
Ay gibi parlak şan, şanı, ay gibi olan, ay şanlı

Aytaç:
Ay tacı, ay’a taç olan

Aytan:
Ay gibi güzel, tan gibi aydınlık

Aytar:
Olanları bildiren, haber veren

Aytek:
Ay gibi tek olan

Aytekin:
Selçuklu dönemi adlarından, ay prensi, ay gibi güzel ve biricik

Aytemur:
Ay gibi güzel ve demir gibi sağlam

Aytimur:
Horasan’da 1344 yıllarında hüküm süren bir türk hanı

Aytok:
Ay gibi güzel ve tok

Aytolun:
Ay’ın on dördü, ay’ın dolunay durumu, dolunay

Aytun:
Ay ve gece, aylı gece

Aytuna:
Ay gibi güzel ve tuna irmağı gibi görkemli

Aytunca:
Ay gibi güzel ve tunca irmağı gibi görkemli

Aytunç:
Ay gibi güzel ve tunç gibi sağlam

Aytürk:
Ay gibi güzel ve türk gibi güçlü

Ayvaz:
Ermen uşak

Azim:
Büyük, ulu, kararlı

Aziz:
Sevgili, az bulunur

Azmi:
Kararlılık, güçlü. Baha güzellik, parıltı

Azrak:
Çok az bulunur, değerli

Abbas:
Aslan, kahraman

Abdi:
İtaat eden

Abdulaziz:
İzzet, kudret, şeref sahibi Allah’ın kulu

Abdulbaki:
Ezelden ebede varolan Allah’ın kulu

Abdulhamit:
Hamd olunan Allah’ın kulu

Abdulkerim:
Çok cömert olan Allah’ın kulu

Abdullah:
Allah’ın kulu

Abdurrahman:
Rahmet sahibi Allah’ın kulu

Abidin:
İmanlı, inançlı, çok ibadet eden.

Abuzer:
Altın suyu, altın suyu gibi parlak

Acahan:
Amca, saygıdeğer, büyük

Acar:
Cesur, becerikli

Aclan:
Hızlı, aceleci

Adal:
Nam kazan, ün al

Adem:
Allah’ın yarattığı ilk insan

Adıvar:
Adı yok değil adsız değil, adlandırılmış

Adil:
Doğruluk gösteren-adaletli davranan

Adnan:
Cennette ölümsüzlüğe kavuşan

Affan:
Haramdan uzak olan

Afşar:
Eli çabuk, çabuk iş gören, oğuz han’ın oğullarından birinin adı, türkmenlerin bir boyunun adı

Afşin:
Tuğrul bey ve alpaslan döneminde anadolu’nun ele geçirilmesinde yeri olan ünlü türk komutanı, savaşlarda kullanılan, giysi, kargı.silah, zırh

Agah:
Bilgili, uyanık

Ağa:
Büyük kardeş, ağabey, köy ve kasabalarda büyük toprak sahibi olan varlıklı kimse, eski türklerde kimi örgütlerin başında bulunanlara verilen san

Ağan:
Geceleri gökte, ara sıra, hızla akıp gittiği görülen ışıklı nokta, göktaşı, akanyıldız

Ağaner:
Akanyıldız gibi güzel er, akaner

Ağca:
Rengi beyaza yakın, beyazca akça,

Ahmed:
Çok övülmüş, Methedilmiş, Hz. Muhammed’in isimlerinden biri ‘Türk dili kurallarında d harfi t olarak kullanılır.’

Ahmet:
Övülmüş, Methedilmiş

Akad:
Doğruluğuyla tanınmış, dürüst

Akalın:
Temiz alın, açık alın, ak alın

Akalp:
Ak yiğit, ak er, temiz yiğit

Akanay:
Akıp giden ay

Akaner:
Akıp giden yiğit

Akar:
‘akmak’ eylemini yapar

Akarsu:
Dere çay, ırmak gibi akıp giden suların genel adı

Akartuna:
Akıp giden tuna irmağı

Akartürk:
Su gibi akıcı türk

Akasoy:
Ağa soylu, soyunda ağalık bulunan kimse ağa soyu

Akat:
Bkz. Akad

Akatay:
Temiz ve herkesçe bilinen kimse

Akay:
Parlak ay, aydınlık, ışık ay, dolunay adam, erkek, kuzey türklerinde erkek çocuklarından büyüğe verieln ad, ağa

Akaydın:
Temiz ve aydınlık, ak aydınlık

Akbatu:
Temiz ve güçlü

Akbatur:
Namuslu ve yiğit

Akbay:
Namuslu ve varsıl, mısır türk kölemenlerinden bir kişi

Akbayar:
Namuslu, temiz ve yüce

Akbeğ:
Namuslu ve varsıl, akbay, ak bey

Akbek:
Namuslu ve varsıl, akbay, ak bey, ak beğ

Akbel:
Ak, beyaz, ile ‘bir dağın iki tepesi arasında geçit veren çukurca yer anlamına gelen ‘bel’ sözcüğünden oluşan bir ad

Akbilge:
Lekesiz ve bilge, temiz bilge

Akbora:
Ak yel, ak fırtına

Akbudak:
Ak renkli budak

Akbulut:
Beyaz bulut, pamuk bulut

Akburç:
Ak renkli ak renkli kale burcu

Akburçak:
Bir metre boyu olabilen bir burçak türü

Akcan:
Temiz can

Akça:
Oldukça ak renkli, beyaza yakın, beyazca

Akçakaya:
Oldukça ak renkli kaya, beyazca kaya

Akçakıl:
Ak renkte küçük taş, akarsu kıyılarındaki ak renkli küçük taş

Akçal:
Ak renge yakın, beyaza yakın beyaza çalan

Akçalı:
Beyaz çalı, paraya bağlı, para ile ilgili, parası olan zengin

Akçasu:
Ak su, duru su

Akçay:
Duru çay, ak su

Akçayel:
Anadolu’nun kimi yerinde kuzeyden, kimi yerinde de kuzey batıdan esen yel

Akçıl:
Beyaza yakın, beyazı çok, içinde ak renk bulunan, kırçıl

Akçınar:
Bir çınar türü

Akçit:
Ak güneş, aydınlık yüz, ışıklı yüz

Akdağ:
Anadolu’nun kimi yerlerindeki dağların adı, ak renkli dağ

Akdal:
Beyaz dal

Akdamar:
Beyaz damar, akan damar

Akdemir:
Döğme demir

Akdeniz:
Ülkemizin güneyindeki deniz

Akdik:
Ak renkte ve dik

Akdiken:
Gövemeriği ya da geyik dikeni de denilen bir bitki alıç

Akdoğan:
Kıvrık ve kısa gagalı, yırtıcı bir kuş

Akdoğdu:
(beyaz tenli doğan bebeğe verilir) ak tenli doğan kimse

Akdoğmuş:
Akça pakça doğmuş, beyaz tenli doğmuş

Akdoğu:
Beyaz şafak, ak ışıklı doğu

Akdora:
Ak renkte dağ tepesi, ak doruk

Akdoruk:
Beyaz renkte, ağaçsız dağ tepesi

Akduman:
Beyaz duman

Akdur:
Ak ve dur, akıp git ve dur, akıp dur, sürekli olarak ak

Akel:
Eli temiz, güvenilir

Aker:
Namuslu yiğit

Akersan:
Yiğit sanlı

Akersoy:
Namuslu ve yiğit soylu

Akgiray:
Temiz ve yaraşır

Akgüç:
Namuslu ve güçlü

Akgün:
Aydınlık gün, mutlu gün

Akgündüz:
Aydınlık gündüz

Akgüner:
Aydınlık sabah vakti

Akgüngör:
Aydınlık günler gör

Akhan:
Ak soylu han

Akhun:
Güney Hun Devleti

Akıman:
Eli açık, yiğit, yiğit kimse

Akın:
Güçlüklerden yılmayan

Akınalp:
Akın yiğidi

Akıner:
Ekın eri, akın yapan er

Akıneri:
Akın yapan yiğit, akıncı yiğit

Akıntan:
Tan vakti,, tanyeri ağarırkenyapılan akın

Akif:
İbadet eden

Akkor:
Işık saçan aklığa varıncaya değin ısıtılmış olan, beyaz kor, beyaz ateş

Akköz:
Ak renkte göz, ak kor

Akman:
Lekesiz, temiz kimse, temiz ak, güzel, ak alımlı

Akmaner:
Lekesiz yiğit, ak alınlı kimse

Akmeriç:
‘ak gibi meriç’ duru sulu meriç

Akna:
Kanaatkar

Aköz:
Özü ak, temiz,

Akpolat:
Ak çelik, manas destanı’nda geçen bir ad

Aksal:
‘birçok kalın direğin ya yana bağlanmasıyla yapılan, düz ve korkuluksuz deniz ya da ırmak taşıtı’ demek olan ‘sal’ ile ‘ak’tan oluşmuş bir ad

Aksan:
Temiz, lekesiz ün

Aksay:
Ak renkte yassı ta, boz renkli kayalık yer

Aksel:
Beyaz sel

Aksın:
Akıp gitsin, aksın gitsin, doğrusun temizsin

Aksoy:
Temiz soy, lekesiz soy

Aksu:
Kayalardan sızan tatlı ve duru su, anadolu’da birçok akarsu ve yer adı

Aksungur:
Atmacaya benzeyen bir kuş, akdoğan

Akşın:
Teni ve kılları ak renkli kimse

Akşit:
Işıklı yüz, aydınlık yüz, güneş, gün yüzlü, kutlu, uğurlu

Aktaç:
Gelin tacı

Aktan:
Aydınlık sabah vakti, avlu, evin önündeki açıklık

Aktaş:
Beyaz taş, kireçtaşı

Aktay:
Beyaz tay; toktamış han’ın başkomutanı, kırgızlardan bir boyun atası

Aktekin:
Ak şehzade

Aktimur:
Dövme demir, akdemir

Aktolga:
Ak kargı

Aktuğ:
beyaz tuğ

Aktuna:
Duru tuna, berrak tuna

Aktün:
Aydınlık gece, ışıklı gece

Akün:
İyi ad, temiz ad, temiz ün

Akünal:
Temiz ün sahibi ol

Akyel:
Güneyden esen yel, lodos, (kimi yerde) doğudan esen yel, (kimi yerlerde) kuzeyden esen yel, poyraz

Alaaddin:
Din uğruna çalışan

Alanay:
Alanları aydınlatan ay

Alaner:
Alan eri, meydan yiğidi

Alangu:
Altın geyik

Alatan:
Güneş’in doğuşundan önceki vakit

Alaz:
Yanan ve ışık veren nesnelerin türlü biçimlerde de uzanan dili, yalaz, yalım alev

Algan:
Ele geçiren, alan, kentleri, ülkeleri ele geçiren

Algın:
Sevdalı, tutkun, vurgun, aşık, güçlü, dolgun, keskin, iyi, güzel algün kızıl gün, al renkli güneş, kızıl güneş

Alhan:
Al renkli prens

Ali:
Yüce, ulu

Alican:
Candan, cana yakın

Alihan:
Ali ve Han

Alişan:
Şanı şerefi en yüksek olan

Alkan:
Kızıl kan

Alkım:
Yağmur sonu gökte beliren renkli görüntü, gökkuşağı

Alkın:
Korkusuz, yiğit, kızıl kın

Alkor:
Kıpkırmızı ateş, kızıl köz

Alkun:
El gün, herkes

Alp:
Yiğitler yiğidiyiğit, kahraman, bahadır, yürekli, babayiğit

Alpagu:
Tek başına düşmana saldıran yiğit

Alpağan:
Yiğit

Alpar:
Yiğit, kahraman, yiğit er, alp er, yiğit kişi

Alparslan:
Yiğit arslan, kahraman aslan

Alpartur:
Kendine güveni olan yiğit

Alpaslan:
Arslan gibi cesur, yiğit savaşçı beyi

Alpay:
Yiğit ay, yiğit ve ay gibi güzel

Alpaydın:
Yiğit ve aydınlık, yiğit ve bilgili yiğit ve aydın

Alpçetin:
Yiğit ve çetin kişi

Alpdemir:
Yiğit ve demir gibi

Alpdoğan:
Yiğit ve doğan kuşu gibi, yiğit ve yırtıcı, yiğit doğmuş olan, yiğit doğan

Alper:
Cesur, yiğit

Alperen:
Yiğit ve ermiş kişi

Alpergin:
Yiğit ve ergin, yiğit ve olgun

Alpermiş:
Yiğit ve ermiş kişi

Alpertunga:
Kaplan gibi yiğit erkek, tarihsel türk adlarından iran mitolojisinde afrasiyap’ın türkçe adı. Yiğitlik simgesi

Alpgiray:
Kırım hanlarından. ‘giray’ kırım hanlarına verilen bir ünvandı. Yiğit ve yaraşır

Alphan:
Yiğit han

Alpkan:
Yiğit, yiğit kanlı, soyca yiğit olan

Alpkutlu:
Yiğit ve uğurlu, uğurlu yiğit

Alpman:
Yiğit kimse

Alpsoy:
Soyca yiğit olan, soylu

Alptekin:
Biricik yiğit, yiğit prens

Alptuğ:
Yiğit tuğu, yiğitlik simgesi

Alptuğrul:
Yiğit alıcı kuş, yiğit doğan

Alsaç:
Al renkli saç, kızıl saç, al ve saç, al ve ortalığa dağıt

Alsan:
Ünlen, san, al tanın

Altan:
Kızıl şafak, kızıl tan, altın, tatar hanlarına verilen bir unvan

Altanay:
Kızıl tan eri, kızıl şafak yiğidi, altın renkli şafak

Altay:
Altın, yüce dağ, orta asya’daki tanrıdağı, tiyanşan dağları, asya’da bir türk budunu

Altemur:
Kızıl kor durumuna gelmiş demir

Altınay:
Altından yapılmış ay

Altıner:
Altın gibi değerli kimse

Altınöz:
Özü altın gibi olan kimse

Altınsoy:
Çok değerli soy, altın gibi soy

Altıntuğ:
Çok değerli tuğ

Altuğ:
Al renkli tuğ, kızıl tuğ, kızıl tuğlu

Altuna:
Al renkli tuna, kızıl tuna

Altunay:
Altından yapılmış ay altın ay

Altunç:
Kızıl tunç

Altuner:
Çok değerli kimse, altın yiğit

Altunhan:
Çin’de cumhuriyet kuruluncaya değin hanlık yapmış olan ünlü devlet adamı

Altuntaş:
Üçüncü harzem devleti’ni kuran kişi

Amaç:
Ulaşılmak istenilen yüce ülkü, erek

Andak:
Ak ant, temiz yemin, diken, sellerin oyduğu yar

Anıl:
İhtiyatlı, tedbirli, aceleci olmayan, adın her zaman anılsın

Ankan:
Temiz soy

Ant:
Tanrı’yı, kutsal bilinen şeyleri tanık göstererek yapılan onama ya da yansıma, söz verme

Apaydın:
Işıklar içinde, çok aydınlık

Aral:
Asya’da bir göl, iki şey arası iki şey arasındaki göl ya da deniz, sıra dağlar

Aras:
Doğu anadolu’da bir ırmak, erzurum’a bağlı bir bucak, bulunulmuş mal

Arbas:
Çok güçlü erkek

Arca:
Çam, çam ağacı, temiz

Arda:
Hükümdar, kumandan asası, meriç nehrinin bir kolu, sonra gelen

Ardıç:
Güzel kokulu yapraklarını kışın da dökmeyen bir ağaç, dağ servisi, çamgillerden kokulu bir ot

Ardıl:
Arkadan gelen, sonra gelen (ilk ya da birkaç çocuktan sonra doğan), öncekinden sonra, ardından gelen

Arel:
Temiz, dürüst

Argın:
Yorgun, bitkin, zayıf, bir tür yaban armudu

Argun:
Yorgun, bitkin, zayıf, argın, pars türünden bir yırtıcı, cengizhan soyunun iran’da kurulduğu ilhanlı devleti’nin dördüncü hükümdarının adı; kamıştan yapılmış bir çalgı; gizli, saklı, arınmış, çok temiz

Argün:
Temiz, aydınlık gün

Arhan:
Temiz han, temiz yönetici, yiğit han

Arıcan:
Temiz kimse

Arıç:
Dirlik, düzenlik, barış

Arıel:
Dürüst, temiz kimse, temiz elli, temiz el

Arıer:
Temiz er, katışıksız, er, temiz kimse

Arıhan:
Bkz. Arhan

Arıkal:
Temiz kal

Arıkan:
Saf kan, temiz kan, soylu kan

Arıker:
Temiz kimse, çelimsiz erkek

Arıkut:
Temiz ve kutlu

Arıman:
Dürüst ve temiz kişi

Arın:
Temiz arı, saf, katışıksız, tertemiz ol, arılaş

Arınç:
Erinç, huzur, barış

Arısal:
Arı gibi çalışkan

Arısan:
Adı, sanı temiz kimse

Arısoy:
Katışıksız soy, temiz soy, soyu temiz kimse

Arısu:
Katışıksız su, arı duru su, temiz su, saf su

Arış:
Kağnı otu

Arıt:
Arınmasını sağla, temiz bir duruma getir, arılaştır

Arıtan:
Temiz bir duruma getiren, temizleyen

Arıtaş:
Temiz taş

Arif:
Anlayışlı, tanınmış, meşhur, bilgi sahibi

Arkan:
Arı kan, temiz kan, soylu kan

Arkın:
Arkada, geride olan, ağır, yavaş, sakin dingin

Arkun:
Bkz. Arkın

Arkut:
Temiz ve uğurlu arı ve kutlu

Armağan:
Birine karşılıksız olarak verilen şey, birini sevindirmek, gönlünü hoş etmek için verilen şey ödül

Arsal:
Arı gibi, arısal, kumral

Arsan:
Yüce gönüllü, adı sanı, temiz kimse, arı san

Arsen:
Kurtuluş

Arslan:
Aslan

Arslaner:
Aslaner

Arsoy:
Arısoy

Arsu:
Arısu

Artaç:
Dost, aynı meslekte olan

Artan:
Fazlalık, üstünlük

Artuk:
Artmış olan, artan, kalan, üstün, ünlü selçuklu emiri

Artun:
Kendine güvenen, onurlu, ağırbaşlı

Artunç:
Arı tunç, katışıksız tunç

Arun:
Bkz. Arın

Asal:
Bir şeyde öğe olan, temel

Asım:
Günahtan, haramdan çekinen, iffetli

Asutay:
Yaramaz, huysuz tay, yaramaz çocuk

Aşan:
Öte yana geçip giden, yüksek bir yerin, ötesine geçen, uygur yazıtlarında geçen bir ad

Aşar:
Aşıp gider, öte yana geçer,

Aşkın:
Üstün, benzerlerini aşmış, sevgilin

Aşkınay:
Aşıp gitmekte olan, ay, yeni ay, ışkın ay

Aşkıner:
Üstün er, üstün kimse

Aşkun:
Bkz. Aşkın

Ata:
Baba, dede, dedelerden her biri, soyun büyüğü

Atabay:
Saygıdeğer ve varsıl kimse, seçuklular döneminde bir unvan, atabey

Atabey:
Bkz. Atabek

Atacan:
Hoşgörüsü olan kimse, babacan

Ataç:
Atalardan sürüp gelen

Atadan:
Atalardan sürüp gelen, ataç

Ataeli:
Ata yurdu, ataların doğup büyüdüğü, yaşadığı yer

Atahan:
Büyük yönetici, ata durumundaki han

Atak:
Atılgan yiğit, yürekli

Atakan:
Atalardan gelen kan, korkusuz

Ataker:
Atılgan yiğit, atılgan ve yiğit

Atakol:
Atılgan ol

Atakul:
Ataya kul, ataya kul olan, ata kulu, lala

Atalay:
Ünlü, şöhretli

Ataman:
Ata, ata kişi, başkan bağbuğ

Atamer:
‘benim atam er kişidir’, yiğit atam

Ataner:
‘senin atan er kişidir, yiğittir

Ataol:
Gelecek kuşaklara baba, ata olasın

Atasagun:
Hekimlerin babası, atası

Atasay:
Atayı say, ataya saygı göster

Atasev:
Atayı, ataları, babayı sev

Ataseven:
Atasını, babasını seven

Atasever:
Atalarını seven kimse

Atasevin:
Atalarınla sevin

Atasoy:
Ata soyu, atadan

Atay:
Herkesçe tanınan tanınmış kişi, ünlü kişi

Ateş:
Cisimlerin tutuşmasıyla oluşan ısı ve ışık, coşku

Atıf:
Şefkatli sevecen, bağlayan

Atıl:
(‘atılmak’tan buyruk) ‘ileri doğru koş’, ‘saldır’ ‘fırla’

Atılay:
Ünlü, şöhretli

Atılgan:
Güçlüklerden ve tehlikelerden yılmayarak daima ileriye atılan, girişken, tez canlı

Atım:
Atılan bir şeyin gidebildiği uzaklık

Atınç:
‘sevinç’ ‘övünç’ gibi sözcükler örnekleşerek ‘atmak’ eyleminden yapılmış bir sözcük

Atilla:
Harpçi, fetheden, bir Türk hakanı

Atlas:
Üstü ipek, altı pamuk kumaş, diba

Atlıhan:
Ünlü han, atı olan, han, söylenceye göre, oğuz han’ınm atası attila hunların büyük imparatoru

Avni:
Yardım etmiş, yardımla ilgili

Avşar:
Bkz. Afşar avunç insanı avutan, teselli eden şey

Ayalp:
Ay gibi güzel ve yiğit

Ayanç:
Saygı

Ayas:
Duru ve dingin havada çıkan kuru soğuk, ayaz

Ayaydın:
Çok aydınlık, ay gibi aydınlık, ay ışığı

Ayaz:
Duru ve dingin havada çıkan kuru soğuk, bulutsuz ve ay ışıklı gecede çıkan soğuk

Aybar:
İnsanda saygı uyandıran görünüş, görkem

Aybars:
Ay gibi güzel, pars gibi yırtıcı, (hun imparatoru attila’nın amcasının adı)

Aybay:
Ay kadar güzel ve zengin

Aybek:
Hindistan’da saltanat süren raziye hatun’un ünlü komutanı, daha sonraki adı kutluğ han

Ayberk:
Sağlam kişilik, ayın şimşek gibi parlaklığı

Aybey:
Ay gibi doğan erkek, bey

Aybora:
Ay kadar güzel, fırtına kadar yıkıcı, ay ve fırtına

Aycan:
Ay gibi kimse, ay ve can

Ayçetin:
Ay kadar güzel ve çetin

Aydar:
Manas destanı’nda adı geçen bir kahraman, perçem

Aydemir:
Doğtamacı keseri, ay biçiminde bir balta

Aydeniz:
Ay ile deniz

Aydın:
Okumuş, bilgili görgülü ve aydınlık kimse, ışıklı, parlak, kutlu, uğurlu, aydınlık, ay ışığı bulunan gece, ege bölgesi’nde bir il

Aydınalp:
Aydınlık ve yiğit

Aydınay:
Her yeri aydınlatan ay, aydınlık ay, parlak ay

Aydıner:
Aydınlık yüzlü kimse

Aydıntan:
Işıklı sabah vakti, aydınlık sabah vakti

Aydinç:
Dinç ay, ay gibi güzrl ve dinç

Aydoğan:
Ay gibi doğmuş olan

Aydoğdu:
Ay gibi doğmuş olan, ay gibi doğan

Aydoğmuş:
Ay gibi doğmuş, ay kadar güzel olan

Aydolun:
Ay’ın on dördü, dolunay

Aygen:
Gönül arkadaşı, sevgili

Aygören:
Ay’ın doğduğunu, gören, aylı gecede doğan

Aygün:
Ay ile güneş, ay ve güneş kadar güzel

Ayhan:
Ay gibi aydınlatan

Aykaç:
Güzel söz söyleyen, ozan

Aykul:
Ay gibi kutlu, ay kadar uğurlu

Aykut:
Kutlu, uğurlu, mükafat

Aykutalp:
Ay kadar kutlu ve yiğit, ertuğrul gazi’nin yanında anadolu’ya geçen bir türk komutanı

Ayman:
Ay gibi güzel kimse

Aymete:
Ay ve hun imparatoru mete’den oluşmuş bir ad

Aymutlu:
Ay gibi güzrl ve mutlu, mutlu ay

Aypolat:
Ay gibi güzel ve polat gibi sağlam

Ayral:
Başkalarından değişik olan, ayrı olan

Aysal:
Ay’la ilgili, ay gibi

Aysan:
Ay gibi güzel ad

Aysen:
Sen ay gibisin

Aysev:
Ay’ı sev

Aysın:
Ay gibi güzelsin, sen ay’sın

Aysoy:
Ay gibi güzel soy

Ayşan:
Ay gibi parlak şan, şanı, ay gibi olan, ay şanlı

Aytaç:
Ay tacı, ay’a taç olan

Aytan:
Ay gibi güzel, tan gibi aydınlık

Aytar:
Olanları bildiren, haber veren

Aytek:
Ay gibi tek olan

Aytekin:
Selçuklu dönemi adlarından, ay prensi, ay gibi güzel ve biricik

Aytemur:
Ay gibi güzel ve demir gibi sağlam

Aytimur:
Horasan’da 1344 yıllarında hüküm süren bir türk hanı

Aytok:
Ay gibi güzel ve tok

Aytolun:
Ay’ın on dördü, ay’ın dolunay durumu, dolunay

Aytun:
Ay ve gece, aylı gece

Aytuna:
Ay gibi güzel ve tuna irmağı gibi görkemli

Aytunca:
Ay gibi güzel ve tunca irmağı gibi görkemli

Aytunç:
Ay gibi güzel ve tunç gibi sağlam

Aytürk:
Ay gibi güzel ve türk gibi güçlü

Ayvaz:
Ermen uşak

Azim:
Büyük, ulu, kararlı

Aziz:
Sevgili, az bulunur

Azmi:
Kararlılık, güçlü. Baha güzellik, parıltı

Azrak:
Çok az bulunur, değerli

İlk yorum yazan siz olun

Hayat ve Yaşam Haberleri