Kendileriyle evlenilmesi haram olan kadınlar şunlardır:
Anne, anne veya baba tarafından olan büyük anneler, kız, oğlan ve kızın çocukları yani torunlar, kız kardeş, kız ve erkek kardeşin kızları, hala, teyze, eşin annesi, kendisiyle birleşilen eşin başka kocasından olan kızı, oğlun eşi, evlilikleri devam ettiği sürece eşin kız kardeşi ile teyzesi ve halası (eşinden ayrılmadan bunlarla evlenemez), puta, ateşe, yıldıza tapanlar, sütanne, sütkız kardeş, süt hala, süt teyze ve başkalarının nikahında bulunan kadınlar (Nisa, 4/23-24; Mevsılî, el- İhtiyâr, Beyrut 1999, III, 84). Bunların dışında kalanların, başka bir evlenme engeli de yoksa evlenmeleri caizdir. Nisa Suresinde evlenilmesi yasak olanlar sayıldıktan sonra; “Bunların dışında kalanlarla ise evlenmek size helal kılınmıştır. ” (Nisa 4/24) buyrulmuştur.
Yukarıda sayılanların dışındaki akrabalarla evliliği yasaklayan bir delil bulunmamaktadır. Bazı kitaplarda nakledilen “Yakın akrabalarla evlenmeyin; çünkü çocuk zayıf doğar. ” şeklindeki hadis güvenilir kaynaklarda yer almamaktadır (İbn Hacer, et-Telhîsu’l-Habîr, 1419/1989, III, 309). Ayrıca “Zayıf çocuklar dünyaya getirmektesiniz. Bu yüzden yabancı kadınlarla evlenin. ” sözü Hz Peygamber (s.a.s.)’e değil Hz Ömer’e aittir (İbn Hacer, et-Telhîsu’l-Habîr, 1419/1989, III, 309). Hz. Peygamber (s.a.s.) halasının kızı Zeynep binti Cahş ile evlendiği gibi (Ahzâb, 33/36¬38), kendi kızı Hz. Fatıma’yı da amcasının oğlu Hz. Ali ile evlendirmiştir. Akraba evliliği dinen mübah olmakla beraber eş adayında irsî hastalık gibi bir sağlık sorunu bulunup bulunmadığı dikkate alınmalıdır
Kaynak: Diyanet İşleri Başkanlığı