Allah'a inanmadığını söyleyen bir insan, bir uçurumun kenarında gezinti yaparken, dengesini kaybeder ve uçurumdan aşağı düşmeye başlar. Uçurum oldukça derin, aşağı düştüğünde kendisinin param parça olacağı bir yüksekliktedir ki, bir dal parçasını yakalar. Bir an için dibe vurmaktan kurtulmuştur ama ne yukarı çıkması ne de aşağı inmesi mümkün değildir. Bir süre tutunur, derken yavaş yavaş kuvvetini kaybetmeye başlar. Artık yolun sonuna geldiğinin farkındadır. Allah aklına gelir ama yıllarca inanmadığı bir Allah'tan nasıl yardım isteyeceğini kestiremez. Ve şöyle der; "Ey Allah! eğer varsan beni kurtar!" aradan biraz zaman geçer, tekrar seslenir, "Sana inanıyorum, ne olur beni kurtar!" Derken bir ses duyar; "İnanıyorsan DAL'ı bırak!"
Hikaye olmasına hikaye elbet. Fakat kendimize bir soralım bakalım, acaba DAL'ı bırakabilir miydik???