Normal inanışlara sahip insanlara göre ölüm, yaşamın sona ermesi ve bedenin toprakla buluşması anlamına geliyor.
Endonezya'da yaşayan Toraja Kabilesi'ne göre ölüler için bir son söz konusu değil. Onlar vefat eden yakınlarına tıpkı hayattalarmış gibi davranıyorlar. Ma'nene adı verdileri ölüleri normal bir insan gibi giydiriyorlar hatta yemek bile yediriyorlar. Bu ilginç geleneklerinin milattan sonra 9. yüzyılda başladığına inanıyorlar.
Kabileden biri vefat ettiği zaman, ölüsü ile bir süre aynı evde yaşıyorlar. Maddi imkanları orta seviyede ise evin içerisinde tutuyorlar, imkanları iyiyse cenaze evi adı verilen yerlerde bekletiyorlar. Aileleri onlardan ayrılmaya hazır olana kadar beklettikleri ölüleri, artık ayrılmaya hazır hissettiklerinde cenaze töreni ile vedalaşıyorlar.
Cenaze töreni biraz masraflı oluyor. Klasik törenler gibi duygusallık yaşanmıyor. Eğlenceli ve hareketli bir tören düzenleniyor. Çünkü Toraja kabilesi, ölümün son görüşme olduğuna inanmıyorlar. Normal gelirli bir ailenin düzenlediği tören yaklaşık 38.000 sterlin tutarken varlıklı bir ailenin cenaze töreni 200.000 sterline yakın bir miktar tutuyor. Törende, ölünün ruhunun mutlu olması için bufalo kurban ediliyor.
Onlara göre ruh bedeni terk etmediğinden, biri öldüğünde ona yemek dahi yediriyorlar. Bedenlerini mumlayarak çürümesine engel oluyorlar. Mumyalama işleminin kabileyi kötü şanstan arındırdığına inanıyorlar.
Cenaze töreni, ölüyü giydirme, yedirme gibi senfonilerden sonra tabutlara koyulan cenazeler, her yılın Ağustos ayında tekrar çıkarılıyor. Kıyafetleri değiştiriliyor ve mumyalanmış cesetleri yaşadıkları muhitte gezdiriliyor. Ceset sevdiklerini ziyaret ediyor. Tabutu temizlendikten sonra en sevdiği eşyalarıyla birlikte tekrar tabuta koyuluyor.
Ülkenin çoğunluğu Müslüman olsa da Toraja kabilesi Protestan Hristiyan oldukları için, tören sırasında incil okuyup Tanrı'ya dua da ediyorlar.