Seçim bitmiş, YSK onaylamış ve hemen ertesinde bakanlar belirlenmiş. kabine kurulmuş. Ne kaos var ne de iltimas. Bütün mesele “ Bu görevi en iyi kim yapar?” meselesi. İktidarın eli rahat, ne herhangi bir memleketi memnun etme telaşı var ne de herhangi bir çıkar gurubunu. Tek derdi memleketin doğru adamlarla ve hiç vakit kaybetmeden yoluna devam etmesi.
Şimdi birlikte biraz düşünelim!
Yeterli çoğunluk sağlanmamış olduğu için hükümet kurulamıyor, Cumhurbaşkanı 1 . Partiye hükümeti kurma görevi veriyor. Partinin başkanı başlıyor o parti senin bu parti benim kapı kapı dolaşmaya. Başlıyor pazarlıklar; yok şu bakanlığı isterim yok bu bakanlığı isterim yok ben yoksam sen de hükümet kuramazsın! Daha neler neler. Kazara biri ikna oluyor, hükümet kuruluyor tam memleket yol alacak ortaklardan biri olmadık bir şey talep ediyor ve anlaşamadıkları için hükümet düşüyor. Şaka falan değil, bunlar yaşandı bu ülkede ve bu aziz millet engel olmasaydı yine yaşanmaya devam edecekti.
Bütün bunlar olurken memleket batmışmış kimin umurunda.
Az kalsın 6’lı 7’li masa uydurmacasıyla bu necip milletin sırtına yine deli gömleği geçireceklerdi. Düşünsenize koalisyon kuruluyor ve MİT gibi ülkenin candamarı bir kurum yine CIA’nın emrine amade. Sıkıysa verme, altından çekerler bir iki milletvekilini ne iktidar kalır ne de koalisyon, tam bir zillet… Bu meselede onlarca kitap yazılır ama arif olana bu kadarı da fazla…
TEŞEKKÜRLER EY AZİZ MİLLET,
TORUNLARINA BU KÖTÜLÜĞÜ YAPMADIĞIN İÇİN, BU ZİLLETE RAZI OLMADIĞIN İÇİN…