Büyük ülke olmak böyle bir şeydir, başkanını seçersin tüm dünya işini gücünü bırakır seni konuşur , her ülke vatandaşı ikinci vatanı gibi takip eder seni, bir gözü hep sendedir, dolarınla oturur kalkar, filmlerinle güler ağlar, dilini öğrenir, şarkını söyler, hamburgerini yer, tişörtünde bayrağını taşır, ‘Amerikan Rüyasına’ bir bilet için, green card için milyonlarca insan kuyruğa girer.

Evet, ABD halkı seçimini yaptı, iyi mi yaptı kötü mü yaptı bunu söylemek için çok erken ama olan bitene bakılırsa ABD’de işler pek iyi gitmiyor. Arka sokaklar, işsizler, zenciler, köylüler, fakirler yani hep gözlerden kaçırılan, hep makyajla gizlenen Amerika’nın yüzünde ki o büyük çıban patladı. Bir seçim sonucundan yola çıkarak koca koca siyasal, sosyolojik, ekonomik çıkarımlar yapıp sizi heyecanlandırmak istemiyorum, zaten birinin çuvallamasıyla heyecanlanıyor, özgüven patlaması yaşıyor, böylece adam olacağınıza inanıyorsanız daha çok beklersiniz, baştan söyleyeyim.

Bundan sonra Amerika’da bir iç savaş bekleyenler de avucunu yalar, bundan böyle ABD çok daha güçlü olacak; uzun yıllardır ihmal ettiği, görmezden geldiği bir kitleyle ‘demokratik’ bir yöntemle yüzleşmeyi başarmanın kritik kavşağında yer alıyor. Yaşanan şey, bir isyan, bir iç savaş değil, sadece bir seçim yenilgisi, o kadar. Amerikan rüyasını kabusa dönüştüren seçkinler bundan böyle kendilerine biraz daha çeki düzen verecekler, kuyruğuna takıldıkları maceraperest siyonistlerin kendilerini soktukları ‘Ortadoğu bataklığından’ bir an evvel çıkmanın yolunu mutlaka bulacaklardır. Bu da demek oluyor ki, ABD eskisi kadar aç gözlü, muhteris ve ukela kovboy tiriplerinden vazgeçebilir, hatta kim bilir Robert De Niro yüzüne yumruk atmak istediği Trump’ın boynuna yarın bakarsınız gözyaşları içinde sarılabilir de. Trump’ın da söylediği gibi bundan böyle ABD milyarlarca doları okyanus ötesine değil ülkenin sosyal refahı ve kalkınmasına harcayarak bir imparatorluk değil önce kendi vatandaşının devleti olduğunu dahi hatırlayabilir.

Yahudi vesayetinden kurtulmuş özgür bir ABD’ye hepimiz destek vermek zorundayız, yıllarca geri kalmış ülkeleri demokratikleştirmek için taaa uzaklardan gelip, canını dişine takan, fedakar, cefakar ABD bu desteği ziyadesiyle hak ediyor, zor zamanlarımızda, biz doğu halklarının her zaman yanındaydılar, şimdi fedakarlık sırası bizde, dostluk bunu gerektirir, değil mi ? :)

Hani çobanın oyuyla, okumuş adamın oyu bir olur mu diyen sözde demokratlarımız vardı ya, bunlardan her yerde var, Amerika’da bile. Köylüler uyanın pankartlarıyla ortalığı yakıp yıkıyorlar şimdi, yabancısı değiliz bunların. Bizim eşkiyaları kesin Amerika destekliyor diyorduk şimdi aynı şeyler Amerika’da yaşanıyor, kazın ayağı başka demek ki arkadaşlar, artık mızrak çuvala sığmıyor, çember daralıyor hacı.