Yedi Bela Hüsnü filmi konusu| oyuncuları | Nerede çekildi? Kaç yılında çekildi?

Yönetmenliğini Natuk Baytan'ın üstlediği 1982 yılı yapımı Türk filmi Yedi Bela Hüsnü bu akşam TV ekranlarında izleyiciyle buluşacak.Yedi Bela Hüsnü filmi konusu| oyuncuları | Nerede çekildi? Kaç yılında çekildi? konuları internette çokça aratıldı. İşte Yedi Bela Hüsnü filmi ile ilgili tüm ayrıntılar...

YEDİ BELA HÜSNÜ FİLMİ KONUSU

Filmin baş karakteri Hüsnü, arkadaşı Cemal tarafından yakışıklı olduğu konusunda kandırılmaktadır. Cemal, Hüsnü'den para kopararak mahallenin kızı Hüsnüye'yi elde etmesi için Hüsnü'yü cesaretlendirmektedir. Hüsnü ise mahallede meydana gelen bir çatışmadaki cinayetlerin üstüne kalması sonucu Yedi Bela Hüsnü olarak ünlenir. Gerçek Yedi Bela ve mahallenin arazisinde gözü olan zengin Malik Hüsnü'yü ortadan kaldırmaya çalışır.

YEDİ BELA HÜSNÜ NE ZAMAN VE NEREDE ÇEKİLDİ?

Yedi Bela Hüsnü; 1982 yılı yapımı, Kemal Sunal'ın başrolünde oynadığı ve Natuk Baytan'ın yönettiği İstanbul'un Levent semtinde çekilmiş güldürü filmi.

YEDİ BELA HÜSNÜ FİLMİ OYUNCULARI

Kemal Sunal - Hüsnü

Oya Aydoğan - Hüsniye

Şevket Altuğ - Cemal

Ali Şen - Malik

Belkıs Dilligil - Makbule

Ünal Gürel - Karamürselli Deli Hamdi

YEDİ BELA HÜSNÜ FİLMİNDEN REPLİKLER

Filmin başında Cemal ile ayarladıkları 5 kişiyi, Hüsniye'nin penceresi önünde stilize dövüş numaralarıyla haşat eden Hüsnü, kızdan yine ve yeniden yüz bulamaz; Hüsniye olayın hemen ardından hışımla pencere ve perdelerini kapatır ("kaba kuvvet kullanan erkeklerden hoşlanmıyorum"). Bunun üzerine Cemal, Hüsnü ve dayak yiyen 5 arkadaş, her zamanki buluşma yeri olan harabede bir araya gelir. Hüsnü'nün gerçekten vurup gözünü morarttığı arkadaşı, Hüsnü'ye sitemde bulunur:

-Adam: Hüsnü be... Şakadan kavga dedik, bize gerçekten vurdun. Gözüm hâlâ ağrıyor birader.

-Hüsnü: Görünce kendimi tutamıyorum Reşat... Babam gelse çakarım... Karıya hayvan gibi aşığım... Kendimi bile dövebilirim...

Cemal'in planı gereği Hüsniye'ye "japon yapıştırıcısı" gibi yapışan Hüsnü kızı sürekli takip eder. Sonunda onun bindiği minibüse de binip arkasındaki koltuğa oturur ve ona yazdığı (ve Kemal Sunal standartları için bile fazlasıyla absürd olan) şiiri herkesin içinde okur:

Suya attım bir taş
Çıkardı bir ses: Faş, faş..
Kafama biri vurunca
Gözümden geliyor yaş

Hüsniye, Hüsniye
Beni döndürdün deliye
İstersen beni sor Veli'ye
Diyecek ki, 10.30'da binecek Hüsnü gemiye...

Hüsnü: Nasıl buldun Hüsniye? Cemal dedi ki, en güzel aşk şiiriymiş...

Hüsniye'yi ne yaptıysa tavlayamayan Hüsnü parkta tek başına gezerken, bir bankın üzerinde duran köpeğin yanına oturur. Köpekle konuşmaya dalan Hüsnü, "sen Hüsniye olsaydın ne derdim biliyor musun?" diye başlayıp, işi evliliğe ve bir düzine çocuk yapmaya kadar götürür. Bu sırada konuşmaları duyan insanlar onun etrafında toplanıp hayretler içinde bu "sapık" diyaloğu dinlemeye koyulmuştur, bir süre sonra dayanamayıp müdahele ederler. Hüsnü de sonunda, "saçma mizah"ın dibine vuran repliğini söyler:

-Kadın: Tu sana edepsiz herif! Rezil, utanmaz, allah kahretsin seni!
-Adam 1: Ulan ilk defa köpeğe evlenme teklif eden bir sapık görüyorum!
-Adam 2: Ayıp değil mi köpekle ilişki kurman?!
-Hüsnü: Ulan manyak mısınız siz!
-Kadın: Manyak sensin! Senin gibi sapıklar yüzünden koca bulamayıp evde kalıyoruz!
-Hüsnü: Sende bu surat varken evde değil odada bile kalırsın...

Malik'in mahalleliye yaptıklarını şans eseri öğrenen Cemal, Hüsnü'yü Malik'in üzerine salarak onların derdini çözebileceğini söyler herkese. Amacı mahalle eşrafından toplayacağı 100 bin lirayla ortadan toz olmaktır. İnsanları plana inandırır ama önce Hüsnü'yü ikna etmelidir. Hüsnü'nün cebinden çıkardığı (evet, cebinde taşıyor! :) bir aynayı onun yüzüne doğru tutarak "dünyanın en haşin" suratına sahip olduğunu söyler. Hüsnü de bu arada kendini seyretmektedir.

-Cemal: Gördün mü bak: Haşin, sert bir erkek yüzü. Gördün di mi? Şu sertliğe bak be! Şu sertlik hiçbir erkekte yok valla! Gül şimdi (Hüsnü sırıtır). Mmmm, gülmen bile sert! Güldüğün zaman bile şu surat yumşamıyor. Şu suratı gören, yedi mahalle öteye kaçar. Şu suratı gören kadın korkudan geberir. Şu suratı gece gören çocukların dili tutulur. Yalan mı Hüsnü?

-Hüsnü: Ben bile korkmaya başladım kendi suratımdan.

-Cemal: Sen bile suratından korktuğuna göre, Hüsniye ne yapmaz?

-Hüsnü: Altına işer.

Cemal'in gazına akıl almaz bir seviyede gelen Hüsnü, Malik'in sahip olduğu pavyonlardan birine gidip posta koyacak kadar kendini kaybetmiştir. Pavyona girince gidip bir masaya oturur, garsonu çağırır:

-Garson: Buyrun efendim.
-Hüsnü: Bana pezevenk Maliği gönder.
-Garson: Burada 1 Malik var, o da buranın sahibi Malik beyefendidir!
-Hüsnü: İşte o, söyle deyyusa gelsin. "Yedi Bela Hüsnü geldi" de.
-Garson: Lütfen patronuma bu şekilde hitap etmeyin!
-Hüsnü: Ediyorum; ve burayı dağıtıyorum (kalkıp önüne çıkan ilk masaya tekmeyi vurur, sağı-solu yıkmaya başlar).